به گزارش رکنا، درختان و گیاهان هر بهار میلیاردها دانه گرده شناور در هوا منتشر میکنند و با کمک باد آنها را به مناطق مختلف انتقال میدهند. این فرآیند، بخشی از چرخه بقای گیاهان است، زیرا به آنها امکان تکثیر و افزایش شانس بقا را میدهد.
گرده، مادهای معلق در هوا است که از علفها، گیاهان گلدار و درختان منتشر میشود. هر ساله میلیونها نفر به عارضه تب یونجه یا همان رینیت آلرژیک ناشی از گرده گل دچار میشوند. زمانی که فردی به این مشکل مبتلا میشود، سیستم ایمنی بدن او گرده گل را بهعنوان یک تهدید شناسایی کرده و علائمی مانند احتقان بینی، خارش چشم، آبریزش بینی، عطسه و حتی ورم ملتحمه آلرژیک (خارش، آبریزش و قرمزی چشم) ایجاد میشود.
کارا وادا متخصص ایمنیشناسی از دانشگاه اوهایو به تاریخچه آلرژی اشاره کرده و بیان میکند که گردهها از دوران قبل از دایناسورها وجود داشتند. چینیها در حدود ۵۰۰۰ سال پیش برای کاهش احتقان ناشی از تب گیاهی از گیاه دم اسب صحرایی استفاده میکردند. در مصر نیز نوشتههایی مانند پاپیروس ایبرس درمانهای مختلفی برای سرفه و مشکلات تنفسی با مواد طبیعی همچون عسل و خرما ارائه دادهاند.
در ایران، زکریای رازی دانشمند برجسته، اولین کسی بود که علائم تنفسی فصلی در هنگام رویش گلهای رز را با نام تب گل سرخ ثبت کرد.
در دوران انقلاب صنعتی تغییرات اجتماعی و افزایش آلودگی هوا، تحولات شیوع آلرژی را تسریع کردند. در ابتدا تصور میشد که منشا تب یونجه بوی یونجه تازه باشد، اما دکتر چارلز بلکلی با مطالعات و آزمایشهای خود نشان داد که گرده گیاهان عامل اصلی حساسیتها است.
در اوایل قرن بیستم، دو پزشک دیگر به نامهای لئونارد نون و جان فریمن روش نوین ایمونوتراپی آلرژی را معرفی کردند که شامل تزریق عصاره گرده گیاهان به بیماران بود. بعدها آنتیهیستامینها بهعنوان دارویی مؤثر در کنترل علائم آلرژی معرفی شدند.
تحقیقات نشان میدهد که تغییرات اقلیمی با گرم شدن هوا، فصل گردهافشانی گیاهان را طولانیتر کرده و به تشدید آلرژی منجر شده است. افزایش بارندگی و تغییرات محدوده رشد گیاهان نیز تأثیر قابل توجهی بر افزایش شدت علائم آلرژیک داشتهاند. از طرفی، رعدوبرقهای شدیدتر موجب ترکیدن دانههای گرده شده و تأثیر محرک آنها را افزایش دادهاند.
در حال حاضر، ۱۰ تا ۳۰ درصد جمعیت جهان با آلرژیهای فصلی دستبهگریبان هستند. برای مقابله با این مشکل، موارد زیر توصیه میشود: