خود تتوی جنجالی کلمه «کافر» با الفبای عربی بر بازوی هگست و نشان دادن آن در بازدید از تمرینات سربازان یک پایگاه آمریکایی شاید به خودی‌خود تنها شکلی از تحریک و رجزخوانی در بحبوحه اختلافات مسلمانان با دنیای غرب باشد، اما عمق اندیشه‌های او به این ماجرا محدود نمی‌شود.
به گزارش رویداد 24، تتو‌های پیت هگست از قبل و پیش از انتخاب و مطرح شدنش به عنوان وزیر دفاع که البته با رأی حداقلی کنگره در نهایت با وارد عمل شدن معاون اول ترامپ جی دی ونس و با رأی موافق او به وقوع پیوست مسئله‌ساز شده بود.
هگست در حقیقت کلمه کافر را به مجمو‌عه‌ای از تتو‌هایی اضافه کرد که خودشان به اندازه کافی ایده‌های او در مورد برتری نژادی سفیدپوستان و بیشتر از همه ایده‌ی عالم‌گیری مسیحیت را به ذهن متبادر می‌کرد. مهمتر از همه نشان صلیب اورشلیم که در طول جنگ‌های صلیبی بسیار رواج داشته است.
شکلی که وزیر دفاع آمریکا بر سینه راست خود دارد در حقیقت نسخه قرن چهاردهمی «صلیب قدس» است که با رنگ قرمز و کشیده‌تر نقش می‌شد و در اصل نشان «پادشاهی قدس» از آغاز قرن دوازده پس از اشغال پاره‌ای از سرزمین فلسطین توسط صلیبیون بود. سمبلی که حتی در دولت-ملت‌های مدرن مسیحی مانند گرجستان بر پرچم کشور‌ها باقی مانده است.
نسخه‌ای که هگست بر بدن دارد، اما نشانی است که «فرقه‌ی شوالیه‌ای مقبره مقدس قدس (یکی از آیین‌های شوالیه‌ای مابعد جنگ‌های صلیبی و احتمالاً قدیمی‌ترین آنها که تاریخ آن تا اواسط قرن ۱۴ در ابهام است) بر لباس‌ها و پرچم‌های خود داشتند. این فرقه در شکل قرن چهاردهمی خود متشکل از شوالیه‌ها و افرادی بود که با وجود خطرات احتمالی به زیارت قدس می‌رفتند و به اروپا باز‌می‌گشتند.
ما وزیر دفاع محبوب ترامپ تنها همین نشان را از شوالیه‌های مقبره مقدس نگرفته است. او در قسمت داخلی بازوی راست خود و بالای عبارت تازه حک شده کافر ترکیب «Deus vult» به معنای اراده‌ی خدا را دارد که از اتفاق عبارتی است که شوالیه‌های مقبره مقدس بر پرچم و نشان خود داشته‌اند هر چند با اندکی تفاوت.
شعار ارادی‌خدا یا خواست خدا با تمام اشاره‌های تاریخی مستتر در آن که با «ملی‌گرایی مسیحی آمریکایی» و هم‌چنین «برترپنداری سفیدپوستان» خوانده می‌شود از سال‌های شروع دگردیسی دونالد ترامپ به پدیده‌ی سیاسی آمریکا، تبدیل به پیام اسلام و مسلمان‌هراسانه راست‌ها در رسانه‌های راست‌افراطی آمریکایی شده بود. حتی ادعا می‌شود که هگست به‌دلیل همین تتو به عنوان «تهدید داخلی» برشمرده و از انجام وظیفه در مراسم تحلیف جو بایدن منع شده است. صرف نظر از موارد گفته شده بر قسمت داخلی ساعد دست او هم تصویر شمشیری به چشم میخورد که با صلیبی احاطه شده و در حاشیه پایینی آن نام حضرت مسیح به عبری به چشم میخورد.
در کنار اینها پیت هگست چند تتوی ملی‌گرایانه و ارتشی آمریکا را نیز دارد. بالای بازو نشان هنگ ۱۸۷ پیاده نظام ارتش آمریکا که هگست در قالب آن در ارتش آمریکا جنگیده در کنار پرچم آمریکا و یک اسلحه AR-۱۵ دیده می‌شود.
بیرون ساعد عبارتی از اولین خط قانون اساسی آمریکا «ما مردم» همراه با ۱۳ ستاره و حروف رومی ۱۷۷۵ به نشانه سال پیوستن جورجیا به‌عنوان سیزدهمین کولونی بریتانیا به دومین کنگره قاره‌ای که در نهایت به استقلال آمریکا انجامید حک شده است.
تمام نشانه‌های حک شده بر بدن وزیر دفاع آمریکا که بزرگترین ارتش تاریخ جهان را با بودجه‌ای نجومی رهبری می‌کند نشان از عزمی راسخ برای حذف مسلمانان و به انقیاد کشیدن دیگران دارد.
برای فهمیدن این ایده‌ها، اما شاید احتیاجی به کنکاش نقاشی‌های بدن او نبود. سال ۲۰۲۰ پیت هگست کتابی به نام «جنگ صلیبی آمریکایی: نبرد ما برای آزادی» منتشر کرد. متنی که تمام جاه‌طلبی‌های یک مسیحی سفیدپوست ملی‌گرای آمریکایی که مسلمانان و به قول خودش چپ‌ها و چین کمونیست را دشمن آزادی بشری می‌داند را در خود گنجانده است. وزیر دفاع آمریکا با تتو‌های مسیحی و ملی در این کتاب ادعا می‌کند: چین کمونسیتی قصد رهبری جهان دارد و اسلامیست‌ها می‌خواهند بمب اتم بسازند تا اسرائیل و آمریکا را از روی زمین محو کنند.
در این کتاب هگست هیچ ابایی از ارجاع به جنگ‌های صلیبی و مقایسه با زمان حال ندارد تا جایی که می‌گوید: در قرن یازدهم، مسیحیت در منطقه مدیترانه، از جمله اماکن مقدس در اورشلیم، به قدری توسط اسلام محاصره شده بود که مسیحیان یک انتخاب جدی داشتند: جنگ دفاعی یا ادامه دادن به گسترش اسلام و مواجهه با جنگ وجودی در داخل اروپا.
در بطن همین ایده می‌توان واقعیت ایدئولوژیکی را در پس حضور آمریکا در منطقه و ترجیج دادن منافع و حفاظت از اسرائیل حتی به منافع داخلی آمریکا کشف کرد. آن‌چه که برنارد لوییس شرق شناس برجسته یهودی-انگلیسی و مشاور غیررسمی اعضای دولت جورج بوش در سال‌های اولیه فروپاشی شوروی بر آن تکیه و به آن تأکید داشت که یا اسلام و کشور‌های مسلمان غربی و دموکرات می‌شوند و یا غرب را نابود خواهند کرد، در تصور پوپولیست‌های کاتولیک ملی‌گرای در قدرت قرار گرفته آمریکا گرچه به نحوی دیگر عمل می‌کند الی‌النهایه هر دو ایده بر خشونت و تحقیر و قیم‌مآبی استوار و هیچ نتیجه‌ای به غیر از جنگ و کشتار مسلمانان نداشته است.
پیامد ایده‌ی لوییس حمله به عراق و افغانستان بود و نتیجه این دولت و ایده‌های صلیبی-مسیحی آن در همین سه ماه کشتار‌های بی‌انداره و تخریب و جنایت آمریکا و اسرائیل در یمن و فلسطین و لبنان و سوریه‌ی بی دفاع. نفی ساده‌دلانه این آنتاگونیزم برساخته در کشور‌های شمال جهان بین اسلام و مسیحیت و یا شرق و غرب و خوشبینی به ادعا‌های مطرح‌کنندگان آن اعم از اروپا و آمریکا و متحدانشان به آن چیزی منجر خواهد شد که سال‌هاست ناظر آن هستیم؛ کشور‌های عربی و مسلمان چشم از جنایت‌های آمریکا و رژیم صهیونیستی برمی‌گردانند و به جای همبستگی‌های منطقه‌ای با متحدان غربی‌ای دست دوستی می‌دهند که می‌خواهند جنگ‌های صلیبی جدیدی برپا کنند.
