پروژه بازسازی، نوسازی و یا تعمیر ورزشگاه آزادی تبدیل به قصه‌ای شده که ظاهرا فصل پایانی ندارد. این ماجرا که از زمان حضور اولیه باشگاه النصر عربستان در ایران برای بازی مقابل پرسپولیس استارت خورده، تا به همین الان ادامه دارد. آن روزها، کریستیانو رونالدو به همراه ستاره‌های گران‌قیمت النصر به ورزشگاه آزادی آمدند و حسابی شوکه شدند؛ نه کیفیت زمین درخور شان و جایگاه فوتبال ایران بود و نه زیرساخت حاکم بر ورزشگاه آزادی.

مخابره همان اخبار توسط رسانه‌های ریزودرشتی خارجی، کافی بود تا به تریج قبای مسئولان ایرانی بربخورد و برای بازسازی، نوسازی و یا تعمیر ورزشگاه آزادی، آستین همت را بالا بزنند؛ البته که گزینه نخست آنها برداشتن سنگ بزرگی برای نزدن بود! آن روز‌ها خبر رسید که دولت وقت، خیلی سریع می‌خواهد ورزشگاهی ۱۲۰ هزارنفری در تهران بسازد که آبروی ایران در منطقه را حفظ کرده و تا مدت‌ها پُز آن را دهند. طولی نکشید که مشخص شد مسئولان وقت، چینی‌ها را برای ساختن این ورزشگاه در نظر گرفته و قصد دارند به جای پول، به چین نفت بفروشند. معامله‌ای که خیلی سریع، بساطش از روی میز مذاکره جمع شد؛ دلیلش این بود که چینی‌ها حاضر به پذیرش نفت به جای پول نبودند.

پروژه ساخت جایش را به بازسازی سریع داد
دقیقا به همین دلیل بود که با تغییر ناخواسته دولت و روی کار آمدن مسئولان جدید، پروژه ساخت ورزشگاه بزرگ تهران از دستور کار خارج شد و این بار قرار شد پروژه بازسازی ورزشگاه آزادی با سرعت عمل بیشتری در دستور کار قرار بگیرد. آن روز‌ها خبر رسید که قرارگاه خاتم با قراردادی به ارزش ۱۹۰۰ میلیاردتومان پذیرفته این ورزشگاه را بازسازی، نوسازی و یا تعمیر کند. مسئله ولی این‌جا بود که مدیران ورزش ایران می‌خواستند این کار در سریع‌ترین زمان ممکن صورت بگیرد. چنین اتفاقی نیفتاد؛ زمان رونمایی از ورزشگاه بازسازی‌شده آزادی مدام به تعوبق افتاد تا نهایتا وزیر ورزش در اعتراض به همین مورد، مدیریت مجموعه را عوض کند. چندی بعد، خبر رسید که بازسازی ضلع غربی ورزشگاه آزادی که مهمترین ضلع مجموعه عنوان شده، به پایان رسیده و این ورزشگاه مهیای برگزاری مسابقات است. این موضوع، یک اعلامی رسمی بود و حتی دیداری نمادین هم برای این نوسازی یا هرچیز دیگری که اسمش هست، برگزار شد. پس از آن‌هم که رفته‌رفته مسابقات به این ورزشگاه برگشت ولی روشن شد که نه تنها یک جای کار، بلکه چندجای کار می‌لنگد.

چکه سقف، جمع شدن آب در رختکن، قطع برق پروژکتور...
بازگشت دوباره بازی‌ها به ورزشگاه آزادی، خیلی زود نواقص همان ضلع غربی که با کلی سروصدا بازسازی شده و به مرحله نهایی رسیده بود را عیان کرد. بدون درنظر گرفتن داستان آزاردهنده سرویس‌های بهداشتی که تبدیل به بحرانی لاینحل برای تماشاگران شده، چندین آبروریزی بین‌المللی هم رقم خورده است. مثلا در حضور دوباره باشگاه النصر در آزادی، مشخص شد که سقف میکسدزونِ بازسازی شده، چکه می‌کند؛ آن‌هم به طرز آبروبری. به غیر از آن، سروش رفیعی هم از جمع شدن نیم‌متر آب در رختکن و آبروریزی مقابل تیم‌های عربستانی خبر داد. ماجرای چکه سقف در بخش آبدارخانه وی‌آی‌پی ورزشگاه و فاجعه قطع برق در جریان بازی تیم ملی ایران با امارات هم که مزید بر علت شد تا پرسش‌های اساسی در این زمینه صورت بگیرد که این همه هزینه دقیقا صرف کدام بازسازی، نوسازی و یا تعمیرات شده است؟

اظهارات جنجالی مهدی طارمی
همین فجایع در حین برگزاری بازی تیم ملی کافی بود تا مهدی طارمی، یکی از کاپیتان‌های تیم ملی در گفت‌و‌گو با خبرنگاران، اظهارات تندوتیزی را مطرح کند. او از این گفت که عده‌ای از مسئولان دوست دارند اسم ایران را در جهان بد کنند. طارمی گفت: «به غیر از تاسف چیزی نمی‌توان گفت؛ ۲ سال یا نمی‌دانم، یک سال طول کشید که کار‌های بازسازی ورزشگاه آزادی انجام بشود. به نظر من که خیلی پولشویی، نمی‌دانم اسمش را پولشویی بگذارم یا پول‌خوری بگویم، صورت گرفته است. اصلا مشخص است امکاناتی که استفاده کرده‌اند با چیزی که بود، زمین تا آسمان فرق می‌کند. کسی که داخل این کار است بهتر می‌داند که متریالی که استفاده شده فقط از لحاظ نمایی زیبا است وگرنه که کلا افتضاح است. ما همیشه که سوژه بوده‌ایم و این داستان ادامه دارد. متاسفم برای مسئولین؛ این افراد دوست دارند اسم ایران را به جای آن‌که سربلند کنند، در جهان بد کنند. متاسفم برای مسئولین کشوری یا هرکسی که مسئول چنین فضایی است».

اظهارات مهدی در آن زمان بدون پاسخ باقی ماند تا اینکه بالاخره بعد از قریب به یک ماه، مدیرعامل شرکت توسعه و تجهیز به آن واکنش نشان داده است.

اعتراض مهدی طارمی وارد نیست
محمدعلی ثابت قدم، مدیرعامل شرکت توسعه و تجهیز اماکن ورزشی، در مراسم کلنگ‌زنی کمپ تیم ملی هندبال، فرصتی به دست آورد که پاسخی به اظهارات مهدی طارمی درباره بازسازی ورزشگاه آزادی بدهد. او با رد اظهارات طارمی در این زمینه گفت: «برنامه زمان‌بندی پروژه بازسازی ورزشگاه آزادی در ضلع غربی انجام شد و اصلاح می‌شود. هنوز کار را از پیمانکار تحویل نگرفته‌ایم. همه مشکلاتی که داشته و دارد عذرخواهی کردیم. باید ایرادات ضلع غربی برطرف شود. ۳۰ درصد کل کار انجام شده و مابقی تا قبل از شروع فصل انجام می‌شود. البته نیاز به این دارد که کمک‌ها انجام شود. هنوز هم کار اجرایی را انجام می‌دهیم. هر هفته جلسه داریم برای این‌موضوع، اما آزادی برای ما اهمیت دارد و بیش‌تر از یک‌بار در هفته حضور فیزیکی در پروژه دارم. اعتراض مهدی طارمی در حوزه بازسازی وارد نیست. ۴۰۰ مورد ایراد جزیی وجود دارد و این همیشه در پروژه‌ها هست. هیچ گاه تحویل قطعی نداریم و هنوز در دوره بازسازی است. مشکلاتی که وجود دارد را برطرف می‌کنیم».

با این حال، همین واکنش‌ها خودش کلی سوژه دارد؛ اول اینکه چطور می‌شود وقتی ایرادات ضلع غربی برطرف نشده، به طور رسمی اعلام می‌شود که بازسازی در این بخش به پایان رسیده و حتی بازی نمادین برایش برگزار کرد؟ از سوی دیگر اعتراف به وجود ۴۰۰ مورد ایراد، خود به اندازه کافی حق را به منتقدان می‌دهد تا نسبت به این بازسازی نگرانی داشته باشند؟ ضمن اینکه قطع برق که تبدیل به یک آبروریزی بین‌المللی شده، چطور یک ایراد جزیی درنظر گرفته می‌شود؟ از همه مهم‌تر این‌که با صرف این همه هزینه چرا هنوز زمان دقیقی برای پایان نوسازی و بازسازی ورزشگاه آزادی اعلام نمی‌شود و مدام این زمان به وقت دیگری موکول می‌شود؟ اگر دست آخر حق با مهدی طارمی باشد، اصولا چه کسی باید در این زمینه پاسخگو باشد؟ آیا صرف پاک کردن صورت مسئله، همه چیز درست خواهد شد؟ 

منبع: فوتبال ۳۶۰