به گزارش "ورزش سه"، ورنر لورانت در سن ۷۶ سالگی درگذشت. سرمربی معروف آلمانی سابقه‌ای درخشان در فوتبال باشگاهی ترکیه، آلمان و همچنین ایران داشت و مقطعی مربی سایپا نیز بود.
انگین فیرات، مربی سابق سپاهان و سایپا، که در سال ۲۰۰۲ دستیار لورانت در فنرباغچه بود، با یادآوری دوران همکاری‌شان، از شخصیت و تأثیرات این مربی آلمانی حرف زد.
فیرات، لورانت را فردی با شخصیتی قوی اما برخلاف ظاهر خشنش، انسانی مهربان و شوخ‌طبع توصیف کرد که عاشق گپ زدن، شوخی کردن و حتی بازی با کودکان بود.
او از شنیدن خبر ناگهانی درگذشت لورانت شوکه شد، زیرا از بیماری او بی‌اطلاع بود. فیرات با حسرت از خاطرات خوش همکاری با لورانت یاد کرد و گفت: «خوب است که او در زندگی‌ام بود. لورانت آن شخصیت سخت‌گیر که از بیرون به نظر می‌آمد نبود، بلکه کاملاً برعکس بود.»
فیرات به سبک مربیگری لورانت اشاره کرد که مبتنی بر فوتبال فیزیکی و پرقدرت بود، سبکی که در آن زمان رایج بود اما شاید با استانداردهای امروزی همخوانی نداشته باشد. او با رد ادعاهای برخی درباره ناکامی لورانت در فنرباغچه، تأکید کرد که در آن فصل، تیم تحت هدایت لورانت در رده دوم جدول قرار داشت و پس از جدایی آنها، فنرباغچه تا مرز سقوط پیش رفت.
فیرات معتقد است اگر لورانت ادامه می‌داد، می‌توانست تیم را به قهرمانی برساند. او به پیروزی‌های مهمی مانند بردهای پرگل مقابل بورساسپور و آنکاراگوجو اشاره کرد و گفت این نتایج نشان‌دهنده کیفیت کار لورانت بود.
فیرات همچنین به دوران موفق لورانت در سیواس‌اسپور اشاره کرد، اما افزود که تجربه کوتاه او درقاسم‌پاشا به دلیل جدایی فیرات و تصمیم لورانت برای ادامه به تنهایی، ناموفق بود.
او لورانت را چهره‌ای برجسته نه‌تنها در ترکیه، بلکه در آلمان دانست، جایی که به دلیل رفتارهای تند و جریمه‌های مالی متعدد به عنوان مربی، شهرتی خاص داشت. با این حال، فیرات تأکید کرد که پشت این ظاهر خشن، انسانی گرم و دوست‌داشتنی نهفته بود که اگر کسی او را از نزدیک می‌شناخت، نظرش درباره‌اش تغییر می‌کرد.
یکی از به‌یادماندنی‌ترین لحظات دوران لورانت، برد تاریخی ۶-۰ فنرباغچه مقابل گالاتاسرای در سال ۲۰۰۲ بود. فیرات این پیروزی را چنان غیرمنتظره توصیف کرد که حتی خودشان بیش از گالاتاسرای شوکه شدند. او گفت لورانت این برد را مانند یک بازی معمولی دید، بدون جشن یا هیاهو، و زود به رختخواب رفت. این رفتار نشان‌دهنده شخصیت متواضع و متعادل او بود که هیچ‌چیز را بیش از حد بزرگ یا کوچک نمی‌کرد و عاشقانه فوتبال را زندگی می‌کرد.
فیرات همچنین به مشکلات پس از این بازی اشاره کرد و گفت رسانه‌ها ناعادلانه لورانت را مسئول مسائل تیم، به‌ویژه ماجرای آریل اورتگا، دانستند، در حالی که این مشکلات پس از جدایی آنها رخ داد. او یادآوری کرد که پس از رفتنشان، فنرباغچه مقابل بسیاری از تیم‌ها شکست خورد و حتی اگوست چتین، مربی بعدی، نتوانست اوضاع را بهبود ببخشد.
فیرات همچنین به علاقه خاص لورانت به تسبیح هم اشاره کرد که از زمان مربیگری‌اش در ایران آغاز شد و در تیم‌های فنرباغچه، سیواس‌اسپور، کایسری اسپور و قاسم‌پاشا ادامه یافت.
لورانت درباره تسبیح گفته بود: «این من را آرام می‌کند، استرسم را کاهش می‌دهد و در دستم زیبا به نظر می‌رسد.»
این ویژگی، همراه با سبک مربیگری جسورانه و شخصیت چندوجهی‌اش، لورانت را به چهره‌ای ماندگار در تاریخ فوتبال تبدیل کرد که هم در ترکیه و هم در آلمان تأثیر عمیقی گذاشت.
