همشهری آنلاین: دیوید کراننبرگ عجله‌ای ندارد تا اولین نفری باشد که برای دیدن بلاک‌باستر بعدی به سینما می‌رود. او در گفت‌وگوی اخیرش با جیم جارموش برای مجله Interview، این کارگردان، نویسنده و بازیگر که به‌عنوان یکی از پیشگامان ژانر وحشت جسمی شناخته می‌شود، گفت که تجربه جمعی سینما رفتن را ترجیح نمی‌دهد.

او در ابتدا اشاره کرد که بخشی از دلیلش این است که به‌خاطر شنوایی‌اش «همه چیز را با زیرنویس» تماشا می‌کند و این‌که «اوضاع پارکینگ در تورنتو چندان خوب نیست»، سپس توضیح داد چرا «سال‌ها پیش رفتن به سینما را کنار گذاشت».

کراننبرگ توضیح داد: «من فقط هر از گاهی، عمدتاً در جشنواره‌های فیلم، فیلم‌ها را در سالن‌های واقعی می‌بینم، و متوجه شده‌ام که کیفیت نمایش همیشه خوب نیست. یادم می‌آید در ونیز روی صحنه کنار اسپایک لی و چند نفر دیگر بودم. او درباره سینما به مثابه کلیسا صحبت می‌کرد، درباره‌ جنبه‌ مذهبی کل ماجرا. و من گفتم: “اسپایک، من دارم «لورنس عربستان» را روی ساعت هوشمندم می‌بینم، و هزار تا شتر آن‌جاست. می‌تونم همه‌شون رو ببینم.” البته شوخی می‌کردم، ولی منظورم این بود که تجربه‌ سینما برایم آن‌قدرها خاص نیست. شاید به‌خاطر اینه که سنم بالاتر رفته. اون حس جمعی رو دیگه ندارم.»

کارگردان فیلم «کفن‌ها» همچنین ظاهراً از پیشرفت فناوری در سینما بسیار خوشحال است، چراکه این پیشرفت‌ها امکان کنترل خلاقانه‌تری فراهم کرده‌اند.

او گفت: «می‌بینم که آدم‌ها درباره‌ استریم کردن خیلی پرشور حرف می‌زنند، همان‌طور که ما بعد از دیدن یه فیلم توی سینما هیجان‌زده می‌شدیم. این تجربه فرق کرده، ولی فکر نمی‌کنم بدتر شده باشه. همچنین دلم برای کار با فیلم (آنالوگ) تنگ نشده. برش و تدوینش برای من کابوس بود. خیلی محدودکننده بود. الان کنترل خیلی بیشتری داریم. و البته، وقتی فیلم می‌سازید، تا حدی آدم‌های کنترل‌طلبی هستید.»

او در پایان افزود: «برای فیلم‌های قدیمی نوستالژی دارم، ولی اون نیاز اسپیلبرگی برای فیلمبرداری روی نگاتیو فیلم رو ندارم.»