نشریه «این‌جمعه» که در ۸ صفحه در سال ۱۳۴۰ منتشر می‌شد، در شماره ۱۹ خود تیتر زد: «در تهران فیلم‌های خلاف عفت عمومی تهیه می‌کنند؟» و در زیرتیتر پرسید: «خریداران فیلم‌هایی که زنان عریان و معاشقه زن و مرد را به طرز شرم‌آوری نمایش می‌دهد چه کسانی هستند؟» خود این نشریه پاسخ این پرسش را چنین داده: «سوءظن به عده‌ای ثروتمندان و متنفذین».
به گزارش اطلاعات آنلاین، در گزارش «این‌جمعه» می‌خوانیم: «اطلاع خصوصی خبرنگار ما حاکی است که اخیرا چند حلقه فیلم که به وضعی زننده و شرم‌آور از زنان و هم‌آغوشی آنان با مردان تهیه گردیده، در دست عده‌ای دیده شده است. در بدو امر گفته می‌شد که این حلقه‌های فیلم به طور خصوصی از اروپا به تهران آورده می‌شود ولی رواج انواع دیگری از این نوع فیلم و بخصوص که بعضی چهره‌های آشنای شهر ما در آن دیده می‌شد، این فکر را منتفی کرد. خبرنگار «این‌جمعه» می‌افزاید: هنوز معلوم نیست که تهیه‌کنندگان این فیلم‌ها چه کسانی هستند ولی در هر حال آنان تاکنون مبلغ سرشاری از فروش فیلم‌های زننده مذکور به دست آورده‌اند و به کار خود با دستگاه وسیع‌تری ادامه می‌دهند. »
به نوشته این نشریه، «ظاهرا عده‌ای از متنفذین و ثروتمندان قدیمی خریدار این‌گونه فیلم‌ها هستند و در جلسات خصوصی با دستگاه آپارات فامیلی این فیلم‌ها را که به اندازه ۱۶ میلی‌متری تهیه شده است نمایش می‌دهند. گفته می‌شود که خریداران و صاحبان این فیلم‌ها برای حضور در این‌گونه جلسات مبلغ گزافی نیز از تماشاچیان می‌گیرند.»
این قضیه ابعاد وسیع‌تری دارد و صرفا تهیه فیلم مطرح نبوده و عکس‌های مبتذلی نیز تهیه می‌شده که در مدارس دخترانه و پسرانه به فروش می‌رسیده: «تهیه‌کنندگان این فیلم‌ها که هنوز معلوم نیست چه کسانی هستند ضمنا عکس‌های زننده‌ای از روابط زن و مرد تهیه کرده‌اند که در تهران آن را می‌فروشند و مخصوصا در مدارس دخترانه و پسرانه تهران سری‌های کامل آنان که از فیلم استنساخ گردیده دیده شده است.»
در دهه ۱۳۵۰ هم صحبت‌هایی مبنی بر تهیه تعدادی فیلم غیراخلاقی ایرانی در اندازه سوپر ۸ وجود داشت که هیچ‌گاه مشخص نشد تهیه‌کننده این فیلم‌ها چه کسانی بودند و آیا اساسا این صحبت‌ها حقیقت داشت یا فقط در حد شایعه بود.
