همشهری آنلاین - گروه سیاسی: فضاسازیهای رسانهای درباره اجرای حکم مجازات حسیننژاد، رویکردی مسوبق به سابقه ازسوی رسانهها و جریانهای ضدانقلاب است. آنها طی سالهای اخیر بارها کوشیدهاند با عوض کردن جای «ظالم» و «مظلوم»، ضمن مشروعیتبخشی به جنایتهای تروریستها، از آنها بهعنوان «قربانی نقض حقوقبشر در ایران» یاد کنند و اهداف ضدایرانیشان را در مجامع بینالمللی جامهعمل بپوشانند.
بررسی نمونههای متعدد مطرح در این دست جریانسازیها، نشان دهنده بهرهگیری از روشهای مختلف برای شبههسازی با رویکرد «مظلوم» نشان دادن متهمانی است که اقدامهای تررویستی آنها، با توجه به اسناد و مدارک موجود، غیرقابل انکار است که در ادامه به برخی از آنها اشاره میشود:
- تحریف هویت: یکی از مطرحترین شیوهها، هویتسازی رسانهای برای تررویستها و القای تصویر «فعال سیاسی» یا «فعال مدنی» برای آنهاست.
- بهرهگیری از احساسات عمومی: در این شیوه، تلاش میشود با موجسواری روی احساسات بستگان و نزدیکان متهم، اقدامهای ضدامنیتی او تحت تاثیر قرار گرفته و احساسات عمومی در حمایت از متهم تحریک شود.
- استفاده از چهرههای مطرح برای تقویت روایتهای القایی: روایتسازی با بهرهگیری از شبکههای اجتماعی، بهویژه با استفاده از چهرههای مشهور، یکی دیگر از شیوههای پرکاربرد در این حوزه است.
- طرح ادعای شکنجه و اعترافات اجباری: همانگونه که در ماجرای حمید حسیننژاد شاهد بودیم، جریانها و رسانههای ضدانقلاب تلاش میکنند با طرح ادعاها و دروغهایی با محوریت «شکنجه» و «اعترافات اجباری» مستندات پرونده را تحتتاثیر قرار دهند.
- کمپینسازی مجازی: بهرهگیری از شبکههای اجتماعی بهمنظور ساماندهی تبلیغات پرحجم، از ابزارهای محوری در وارونهنمایی از واقعیتهاست.
۱
ماجرای سارو قهرمانی
دروغ: دیماه ۱۳۹۶ بود که رسانههای معاند کوشیدند با کشتهسازی جوان سنندجی به نام «سارو قهرمانی» اینگونه جلوه دهند که او در جریان اغتشاشات ازسوی نیروهای امنیتی بازداشت و پس از چند روز جنازهاش تحویل خانوادهاش شده است.
اصل ماجرا: واقعیت اما این بود که قهرمانی که سوابق ضدامنیتی داشت، در دیماه ۱۳۹۶ پس از تهدید مسلحانه یک شهروند سنندجی در پارکینگ شهری، متواری میشود و در جریان تعقیب و گریز با مأموران پس از تیراندازی بهسوی آنان، در جریان درگیری با مأموران کشته میشود.
۲
تروریست یا فعال مدنی؟
دروغ: شهریورماه ۱۳۹۷ بود که رسانههای ضدانقلاب بار دیگر در حمایت از تروریستها به میدان آمدند و تلاش کردند رامین حسینپناهی را بهعنوان یک «فعال مدنی» جلوه دهند که «بیگناه» ازسوی دستگاه قضایی جمهوریاسلامی دستگیر شده و حکم اعدام دریافت کرده است.
اصل ماجرا: واقعیت اما این بود که حسینپناهی ضمن خارج شدن غیرقانونی از کشور، در قالب عناصر گروهک تروریستی و تجزیهطلب کومله وارد ایران شد و در درگیری مسلحانه با نیروهای حافظ امنیت مردم مشارکت داشت. عکسهای متعددی از او منتشر شده که ضمن حمل اسلحه، در جمع تروریستهای تجزیهطلب حضور دارد.
۳
جوان بیگناه؟
دروغ: در آخرین روزهای آذرماه ۱۴۰۳ بود که رسانههای ضدانقلاب پرده دیگری از نمایش دروغپردازیهای خود را روی صحنه بردند و تلاش کردند سامان محمدیخیاره، بازداشتی امنیتی را یک جوان مظلوم جلوه دهند که بیگناه دستگیر شده و به ناحق در بازداشت بهسر میبرد.
اصل ماجرا: محمدیخیاره اما، از مسئولان گروهک تروریستی تکفیری «توحید و جهاد» بوده که به شهادت رساندن چند شهروند اهلسنت، مانند ماموستا شیخالاسلام در کردستان ازجمله اقدامهای آنان بودهاست. او بعد از بازداشت گروهی از اعضای این گروهک تکفیری در سال ۱۳۸۸، از کردستان متواری شده و تا زمان دستگیری در سال ۱۳۹۴، بهصورت مخفیانه در کرج زندگی میکرده است.
۴
تطهیر تروریست پژاک
دروغ: طی سال گذشته یکی از سوژههای «تطهیر تروریستها» از سوی رسانههای ضدانقلاب، پخشان عزیزی بود. ادعا شد که او یک فعال مدنی است که «۱۰سال در کمپهای آوارگان جنگ با داعش در سوریه و عراق، مشغول امدادرسانی به زنان و کودکان بوده است».
اصل ماجرا: واقعیت اما این است که اسناد و عکسهای غیرقابل انکاری وجود دارد که ثابت میکند پخشان عزیزی عضو وابسته به گروهک تروریستی «پژاک» است که به اتهام «بغی» و همکاری با گروهک تروریستی پژاک به اعدام محکوم شدهاست. او در تیرماه ۱۴۰۲ بهصورت غیرقانونی از مرز پاوه وارد کشور شد و قصد داشت با هدایت هستههای آشوبگر در دانشگاهها، زمینهساز بیثباتی و اغتشاش در سالگرد اعتراضات ۱۴۰۱ شود.
۵
تحریف تصویر تروریستها
دروغ: در آبانماه ۱۴۰۳ رسانههای ضدانقلاب وریشه مرادی، متهم به فعالیتهای تروریستی و محکوم به اعدام را «فعال سیاسی و مدنی» جا زدند و ادعا کردند او «بیگناه» محکوم به اعدام شده است. براین اساس بود که رسانههای معاند با تمرکز ویژهای کوشیدند تصویری تحریف شده از وریشه مرادی ارائه دهند.
اصل ماجرا: بررسی اسناد و عکسهای موجود، اما نشان میدهد وریشه مرادی از اعضای گروهک تروریستی «پژاک» و از عوامل اصلی در تشدید ناامنی در مناطق مرزی و هدایت عملیاتهای تروریستی بودهاست. در واقع او تروریست مسلحی است که ضدانقلاب تلاش کرد او را «فعال سیاسی» معرفی کند.