به گزارش خبرورزشی، گاتزتا دلواسپرت نوشت؛ دربی میلان از چهار قاره می گذرد؛از چالهان‌اوغلوی ترکیه تا چوکووئزه نیجریه؛ چهار انگلیسی در میلان، اینتر با طعم آرژانتینی...
در آستانه بازی امشب میلان و اینتر در سن سیرو، این مطلب جذاب رسانه معتبر ایتالیایی را بخوانید؛
این بازی از میلان آغاز می‌شود، به پاریس می‌رود، در اروپا سفر می‌کند و به ایروان در ارمنستان می‌رسد، سپس به خاورمیانه سر می‌زند و از خانه طارمی در ایران می‌گذرد. بعد، وارد آفریقا و سرزمین چوکووئزه در نیجریه می‌شود، اقیانوس اطلس را می‌پیماید، از پامپاس‌های آرژانتین عبور می‌کند، به مکزیک می‌رسد و سرانجام به ایالات متحده آمریکا ختم می‌شود. دربی اینتر و میلان دیگر فقط یک رقابت شهری نیست؛ حالا به رویدادی جهانی بدل شده است. در کنار ایتالیا، بازیکنانی از ۱۹ کشور دیگر هم نماینده ملت‌های خود هستند.
استعمار فرانسوی در دو تیم
فرانسه با شش بازیکن در زمین، نیمکت یا لیست بازی، یکی از پررنگ‌ترین ملیت‌ها در این دیدار است: دو بازیکن در اینتر و چهار نفر در میلان. در ترکیب اینتر، بنژامن پاوارد حضور دارد که پس از بازی برگشت مقابل بایرن و دیدار عید پاک در بولونیا، سومین بازی پیاپی‌اش را آغاز می‌کند. اما مارکوس تورام به دلیل مصدومیت از ناحیه کشاله ران چپ، همچنان غایب است. در میلان، سه بازیکن فرانسوی به‌طور ثابت در ترکیب اصلی هستند: مایک ماینان (دروازه‌بان)، تئو هرناندز (مدافع چپ) و یوسف فوفانا (هافبک). همچنین بوندو، بازیکن تازه‌وارد فرانسوی، روی نیمکت نشسته است.
جالب اینکه تورام در پارما به دنیا آمده و علاوه بر تابعیت فرانسوی، تابعیت گوادلوپ را هم دارد؛ سرزمینی که پدرش لیلیان تورام، اسطوره سابق پارما و یوونتوس، اهل آنجاست. ماینان ریشه‌هایی در گویان فرانسه دارد، فوفانا اهل مالی است و بوندو اصالتاً از جمهوری دموکراتیک کنگو می‌آید. پس تعداد پرچم‌های این دیدار شاید از عدد ۲۰ (با احتساب ایتالیا) هم فراتر برود.
نمایندگان انگلستان و تنوع جهانی
پس از فرانسه، انگلستان با چهار بازیکن در میلان دومین کشور پرنماینده است: توموری، کالابیا واکر، لافتوس-چیک و تامی آبراهام. اما همان‌طور که گفته شد، این دربی فقط محدود به اروپا نیست. نمایندگانی از آسیا، آفریقا، آمریکای جنوبی، شمالی و مرکزی هم در میدان حضور دارند.
در اینتر، کاپیتان تیم لائوتارو مارتینس آرژانتینی است؛ جانشین خاویر زانتی، اسطوره‌ای که در دوران سه‌گانه اینتر بازوبند را به بازو می‌بست. آرژانتین پیوندی دیرینه با پیراهن آبی‌ومشکی اینتر دارد، اما حالا مرزبندی‌های سنتی کمی تغییر کرده‌اند. مثلاً میلان، بر خلاف گذشته، بازیکن هلندی کمتری نسبت به اینتر دارد. با این حال، رایندرز، تنها نماینده هلند در میلان، چنان کیفیتی دارد که حتی هم‌تیمی‌های ملی‌اش در سوی دیگر رودخانه ناویلیو، یعنی دی‌فری و دومفریز، او را به‌خوبی می‌شناسند.
برزیلی‌ها؛ از گذشته پررنگ تا امروز کم‌تعداد
چه چیزی تغییر کرده؟ در مقایسه با پانزده سال پیش، تعداد بازیکنان برزیلی به‌طور محسوسی کاهش یافته است. دورانی که نام‌هایی چون جولیو سزار، مایکون، لوسیو، تیاگو سیلوا، پاتو و رونالدینیو می‌درخشیدند، گذشته است. حالا باید به کارلوس آگوستو و امرسون رویال بسنده کرد.
با اینکه هر دو باشگاه حالا در مالکیت آمریکایی‌ها هستند، تنها میلان دو بازیکن آمریکایی در ترکیب دارد: یونس موسا و کریستین پولیسیچ. شاید در دربی آینده، اینتر هم نامی از ایالات متحده به جمع ستارگان خود اضافه کند.
توضیح خبرورزشی: در این دربی چند ملیتی، طارمی هم نماینده ایران است. اسکای اعدا کرده او فیکس بازی می کند اما گاتزتا می گوید طارمی بازی را از روی نیمکت آغاز خواهد کرد.
