محمد خیراندیش، کارگردان پویانمایی «پسر دلفینی ۲»، در گفت‌وگوبا خبرنگار خبرگزاری صداوسیما درباره روند ساخت این فیلم گفت: بعضی مربیان فوتبال درباره بازیکنان خاص جمله‌ای دارند که می‌گویند "خودش را به تیم تحمیل کرد"؛ من این جمله را درباره "پسر دلفینی" به کار می‌برم. بعد از تولید نسخه اول، بازخوردها آن‌قدر زیاد و پرحرارت بود که انگار این انیمیشن خودش را به جامعه مخاطبانش تحمیل کرد.

او افزود: در ابتدا هیچ قصدی برای ساخت نسخه دوم نداشتیم. از فروش نسخه اول رضایت داشتیم و داستان آن نیز به‌خوبی بسته شده بود. اما بازخوردهای وسیع از کودکان، خانواده‌ها و حتی سفارش‌هایی از کشورهایی مثل ترکیه باعث شد تصمیم بگیریم مسیر ساخت ادامه این داستان را دنبال کنیم.

خیراندیش ادامه داد: ساخت نسخه دوم یک اثر همیشه ریسک بالایی دارد، مخصوصاً در دنیای پویانمایی. وقتی یک جهان داستانی شکل می‌گیرد، ادامه آن ممکن است از جذابیت نسخه اول بکاهد. اما از همان ابتدا گفتیم که ساخت "پسر دلفینی ۲" نه برای پول است، نه فقط به‌خاطر سفارش‌ها. می‌خواستیم یک فیلم خوب بسازیم، در زمان محدود، بدون اینکه دنیای ساخته‌شده‌مان دچار فرسودگی شود.

او همچنین به عمق بیشتر شخصیت‌ها و اضافه شدن خرده‌داستان‌ها در نسخه دوم اشاره کرد و گفت: بچه‌ها با چشم‌های برق‌زده از سالن بیرون می‌آیند و می‌پرسند "پسر دلفینی ۳ کی ساخته می‌شه؟" این برای من ارزشمندتر از هر چیز دیگری است.

خیراندیش در پایان به واکنش‌های احساسی کودکان نسبت به این شخصیت اشاره کرد: بچه‌ها عکس‌های پسر دلفینی را می‌کشند، باهاش تم تولد درست می‌کنند، حتی از مراکز کودکان بی‌سرپرست برای ما نامه‌هایی فرستاده‌اند. نوشته بودند: "ما هم قهرمانیم، مثل پسر دلفینی." و این یعنی ما مسیر درستی را رفته‌ایم.