عصر ایران؛ شیرو ستمدیده- پیروزی دیشب منچسترسیتی مقابل استون‌ویلا، سه امتیاز بسیار مهم را نصیب گواردیولا و شاگردانش کرد. من‌سیتی با برد دیشب، به رتبه سوم لیگ برتر صعود کرد و اگر پنج‌شنبه هفته بعد ناتینگهام فارست نتواند برنتفورد را شکست دهد، جایگاه فعلی من‌سیتی در جدول لیگ حفظ می‌شود.
اگرچه به نظر می‌رسد لیورپول و آرسنال در پایان این فصل رتبه‌های اول و دوم لیگ برتر جزیره را از آن خود کنند، ولی من‌سیتی اکنون با ۶۱ امتیاز، حتی گوشه‌چشمی به جایگاه آرسنال هم دارد.
امشب آرسنال میزبان کریستال‌پالاس است و هر نتیجه‌ای جز پیروزی آرسنال، در حکم هدیه کریستال‌پالاس به پپ گواردیولا است. آرسنال ۶۶ امتیاز دارد با یک بازی کمتر از من‌سیتی. هر طور که حساب کنیم، کار پپ برای رسیدن به آرسنال دشوار است، ولی محال نیست.
لیورپول روز یکشنبه اگر تاتنهام را شکست دهد، قهرمان لیگ برتر می‌شود. در این صورت، چهار هفته پایانی پرمیرلیگ صرف رقابت حساس سه تیم آرسنال، منچسترسیتی و ناتینگهام فارست خواهد شد.
به نظر می‌رسد گواردیولا شانس زیادی برای کسب سهمیه لیگ قهرمانان دارد چرا که تیم او فعلا جزو چهار تیم نخست لیگ برتر است، ولی نیوکاسل و چلسی و استون‌ویلا هم از شانس قابل توجهی برای کسب رتبه چهارم لیگ برخوردارند.
در واقع در حال حاضر مهم‌ترین سوال این است که در پایان فصل، رتبه‌های سوم و چهارم لیگ به کدام تیم‌ها می‌رسد؟
اتمام این فصل با کسب رتبه سوم، در حکم خروج من‌سیتی از بحران است. در این صورت، گواردیولا قطعا در سیتی ماندگار خواهد شد.
کسب رتبه چهارم هم پپ را ماندگار می‌کند؛ اگرچه ممکن است چندان مقبول مدیران و هواداران من‌سیتی نباشد. اما هر رتبه‌ای پایین‌تر از رتبه چهارم در پایان فصل، احتمالا در حکم خروج پپ از سیتی خواهد بود.
بدیهی است که کسب رتبه دوم نیز در پایان فصل، در حکم اعاده حیثیت است برای پپ گواردیولا. ولی چنین توفیقی بیشتر به بازیکنان آرسنال ربط دارد تا به پپ و شاگردانش.
اگر دیشب ماتئوس نونز در دقیقه ۹۴ پاس استثنایی جرمی دوکو را گل نکرده بود، الان من‌سیتی با ۵۹ امتیاز در رتبه چهارم لیگ و هم‌امتیاز با چلسی بود و کار برای پپ و شاگردانش حقیقتا سخت می‌شد.
شادی جانانه گواردیولا و بازیکنانش پس از گل نونز، گویای همه‌‌چیز بود. آن‌ها نمی‌خواهند این فصل توام با تحقیر را مفتضحانه به پایان برند.
آبروداری و اعاده حیثیت، گاهی از قهرمانی هم مهم‌تر ست. هم از این رو دیشب گواردیولا و شاگردانش پس از گل نونز، چنان خوشحالی کردند که انگار دستاوردی مهم‌تر از قهرمانی‌های مکررشان در فصل‌های اخیر لیگ برتر نصیبشان شده.
فوتبال فقط بازی قهرمانانِ کامیاب نیست. شکست‌خورده‌های ناکام هم می‌توانند در عین کوتاه ماندن دستشان از کاپ قهرمانی، عمیقا شادی کنند که شکست بدتر و ناکامی شدیدتری نصیبشان نشده.
این اولین بار است که گواردیولا طعم شادی در عین ناکامی و شکست را در فوتبال می‌چشد. او می‌داند که اگر تیمش جزو چهار تیم برتر لیک برتر نباشد، ممکن است سقوطی بی‌برخاست را در دنیای مربیگری تجربه کند و زنگ پایان عصر طلایی‌اش به صدا درآید.
در چهار هفته آینده، هر آن ممکن است چنین بلائی گریبانگیر پپ شود. در هفته‌های آتی، منچسترسیتی ابتدا میزبان ولوورهمپتون است و سپس مهمان ساوتهمپتون، سپس‌تر میزبان بورنموث و نهایتا هم مهمان فولام.
ولوورهمپتون در رتبه پانزدهم لیگ قرار دارد و ساوتهمپتون در قعر جدول، در رتبه بیستم. بورنموث و فولام اما دو حریف جدی‌اند چراکه در رتبه‌های هشتم و نهم لیگ قرار دارند. فلاکتی هم که این فصل گریبانگیر من‌سیتی شده، با شکست این تیم مقابل بورنموث در دور رفت لیگ برتر آغاز شد.
بنابراین پپ باید سخت مراقب باشد که داشته‌ی مهم فعلی‌اش، یعنی عنوان سومی یا چهارمی لیگ را از دست ندهد. آینده و چه بسا سرنوشت او در دنیای فوتبال، در گرو حفظ این دستاورد بی‌افتخار اما بسیار مهم است.
