علیرضا شریفی یزدی، روانشناس اجتماعی به ارزیابی مهمترین آسیبهای اجتماعی که دولت و نهادهای مسئول در سال جدید باید به آنها توجه کنند، پرداخت و گفت: آسیبهای اجتماعی نیاز به برنامهریزی میانمدت و بلندمدت دارند و نمیتوان انتظار داشت که با برنامههای کوتاهمدت به نتایج مطلوب دست یابیم. هر دولتی که سر کار میآید، با توجه به امکانات و منابعی که در اختیار دارد، میتواند برنامههایی برای مقابله با آسیبهای اجتماعی طراحی کند. نتایج این برنامهها ممکن است با یک فاصله زمانی مشخص در جامعه خود را نشان دهند، اما مهم این است که این برنامهها بهطور مستمر و با جدیت اجرا شوند.
به گزارش ایلنا، وی ادامه داد: اگر این برنامهها به درستی پیادهسازی نشوند، قطعاً با مشکلات بیشتری در آینده مواجه خواهیم شد. در این راستا، نهادهای حکومتی و دستگاههای مختلف باید بهطور هماهنگ و یکپارچه عمل کنند. قوه مجریه، قوه قضائیه و قوه مقننه باید در این زمینه همکاری داشته باشند و به اولویتهای مهم توجه کنند.
وی افزود: یکی از این اولویتها، مسئله فروپاشی خانواده و طلاق است که به دو شکل طلاق رسمی و طلاق عاطفی وجود دارد. فروپاشی خانواده میتواند تأثیرات عمیق و منفی بر روی جامعه داشته باشد و به افزایش آسیبهای اجتماعی منجر شود. بنابراین، باید برنامههای مؤثری برای حمایت از خانوادهها و پیشگیری از طلاق طراحی و اجرا شود.
او افزود: این برنامهها باید شامل مشاورههای خانوادگی، آموزش مهارتهای زندگی و ایجاد فضاهای حمایتی برای خانوادهها باشد. توجه به این مسائل و برنامهریزی برای آنها میتواند به بهبود وضعیت اجتماعی و کاهش آسیبهای ناشی از طلاق و فروپاشی خانواده کمک کند. مسئله فروپاشی خانواده و طلاق، بهویژه در دو وجه طلاق رسمی و طلاق عاطفی، یکی از مهمترین چالشهای اجتماعی است که نیاز به برنامهریزی و اقدام فوری دارد. دولت باید برای این موضوع یک برنامه مشخص و ضربالاجل تعیین کند تا بتواند بهطور مؤثر به این معضل رسیدگی کند.
این جامعه شناس با بیان اینکه موضوع اعتیاد نیز یکی از آسیبهای جدی است که بخش بزرگی از جامعه را تحت تأثیر قرار داده، گفت: الگوهای مصرف بهطور مداوم در حال تغییر هستند. کاهش سن مصرفکنندگان و ورود مواد مخدر به مدارس، نشاندهنده نیاز به برنامههای پیشگیرانه و درمانی مؤثر است. این موضوع باید بهطور جدی مورد توجه قرار گیرد و برنامههای آموزشی و حمایتی برای دانشآموزان و خانوادهها طراحی شود.
شریفی یزدی در ادامه خاطرنشان کرد: آسیب بیکاری نیز یکی از مسائل اساسی است که میتواند به مشکلات اجتماعی و اقتصادی دیگر منجر شود. بیکاری نه تنها به کاهش درآمد و کیفیت زندگی افراد منجر میشود، بلکه میتواند به افزایش آسیبهای اجتماعی مانند اعتیاد، خشونت و فروپاشی خانواده نیز دامن بزند. بنابراین، دولت باید برنامههای مؤثری برای ایجاد اشتغال و حمایت از کارآفرینی طراحی کند.
وی در ادامه گفت: علاوه بر این، مسائل دیگری مانند خشونت درون خانواده و خشونتهای اجتماعی نیز باید در اولویت قرار گیرند. این موضوعات نیاز به توجه و برنامهریزی دارند تا بتوانیم به بهبود وضعیت اجتماعی و کاهش آسیبهای ناشی از آنها کمک کنیم. در نهایت، یک رویکرد جامع و هماهنگ از سوی دولت و نهادهای مختلف میتواند به حل این چالشها کمک کند و به ایجاد جامعهای سالمتر و پایدارتر منجر شود.
وی گفت: مسائل اجتماعی مانند خشونت درون خانواده و خشونتهای اجتماعی، بهویژه در شرایط کنونی، نیاز به توجه و برنامهریزی دارند. همچنین، اختلاف طبقاتی و وضعیت نامناسب ضریب جینی در جامعه ما، بهویژه در سالهای اخیر، به یکی از چالشهای جدی تبدیل شده است. لاغر شدن طبقه متوسط و افزایش تعداد افرادی که به قشر فرودست جامعه میپیوندند، میتواند به بروز انواع آسیبهای اجتماعی منجر شود.