به گزارش مشرق، کانال تلگرامی بصیرت نوشت:
دانشگاه هاروارد شکایتی از ترامپ و مقامات دولتیاش تنظیم کرد و روند درگیریهای اخیر بین دولت فدرال و قدیمیترین دانشگاه آمریکا را به مرحلهی جدیدی وارد کرد. اختلافات اخیر را میتوان به نوعی پیامد اعتراضات گستردهی دانشجویان آمریکایی در حمایت از مردم مظلوم غزه و انتقاد از سیاستهای آمریکا در قبال جنگ دانست.
مدتی قبل بود که دونالد ترامپ حمله به دانشگاه و سیاستهای داخلی آنها را آغاز کرد و آنها را «آلودهکنندهی ذهن دانشجویان» خواند. چند وقت پس از این حملات، ترامپ کمک ۲.۲ میلیارد دلاری دولت به دانشگاه هاروارد را معلق کرد و در پاسخ به اعتراضهای دانشگاهیان، مقامات دولتی اظهار داشتند که «کمکهای مالی یک امتیاز است. ما بودجهی آنها را قطع کردیم زیرا آنها شرایط پایهی دریافت این امتیاز را نداشتند.»
اما مقامات دانشگاه در اینباره نظر دیگری دارند. آلن ام. گاربر، ریاست دانشگاه، ابتدا ابراز داشته است که هرچند این تصمیم ترامپ میتواند موقعیت بسیاری از پژوهشگران، دانشجویان و اعضای هیئت علمی را به خطر بیندازد، اما در نهایت، هاروارد به دنبال کمکهای دولتی نیست. پس علت اصلی شکایت آنها چهمیتواند باشد؟
درواقع، مشکلات بین دولت و دانشگاه وجه پنهانی دارد که دولت آنچنان علاقهمند به ابراز رسمی آنها نیست. ریاست هاروارد معتقد است که دولت ترامپ به دنبال آن است که یک نظارت نهادی بر دستگاه آموزش عالی کشور برقرار کند و در این راستا، استقلال دانشگاه را در این کشور مورد خدشه قرار دهد. بر اساس ادعای هاروارد، از اعتراضات سال گذشته، دولت بارها تلاش کرده است که با تحت فشار قرار دادن دانشگاه، به گزارشهای داخلی دانشگاه دربارهی «صهیونیسمستیزی» ــ یا آنطور که ترامپ آن را میخواند، یهودیستیزی ــ دست پیدا کند؛ گزارشهایی که شامل اطلاعات شخصی اساتید و دانشجویان دخیل در اعتراضات و حمایت از آزادی مردم فلسطین میشود.
دانشگاه هاروارد بهصورت رسمی این درخواست دولت را رد کرده است و آن را دخالت در امور داخلی دانشگاه دانسته است. در تاریخ یازده آوریل، اما اتفاق قابل توجهی افتاد: افشای نامهی کارگروه فدرال مقابله با یهودیستیزی به دانشگاه هاروارد که در آن، دولت خواستار نظارت فدرال بر روند پذیرش، استخدام و همچنین تحقیق دربارهی ایدئولوژی دانشجویان و اعضای هیئتعلمی شده است.
این درخواست نیز توسط دانشگاه هاروارد رد شد، اما انتشار اطلاعات، بهشدت مقامات دولت را عصبانی کرده است. در این وضعیت، دانشگاه به دنبال آن است که بتواند از دادگاه حکمی بگیرد که در آن، دولت را به دخالت در امور دانشگاه و تهدید آزادی این نهاد محکوم کند.
گاربر، رئیس دانشگاه ــ که خود یک یهودی است ــ ابراز داشته که دانشگاه بههیچعنوان یهودیستیزی را تحمل نمیکند و اگر چنین چیزی در دانشگاه وجود داشته باشد، از طریق ساختارهای داخلی تلاش خواهد شد که آن بهنوعی رفع و برطرف شود؛ اما در این میان، دولت حقی برای مداخله و دسترسی به اطلاعات افراد ندارد.
در کنار گاربر، بسیاری از انجمنها و دانشجویان یهودی هاروارد نیز به این حکم اعتراض کردهاند و ادعا کردهاند که این اقدامات خصمانه تنها برای تحت فشار قرار دادن دانشگاه برای همکاری با طرحها و برنامههای سیاسی دولت است؛ وگرنه هیچ کمکی به ایجاد فضایی امنتر برای یهودیان در دانشگاه نکرده است همچینین بسیاری از اساتید و پژوهشگران هاروارد معتقداند که بسیاری از کمک های دولتی صرف تحقیقات و آزمایشات دو حوزههای مهندسی و پزشکی میشود و هیچ عقل سلیمی نمیتواند ارتباطی مابین تحقیقات در این رشته ها و یهودیستیزی پیدا کند.
تا اینجای کار، نه دولت و نه هاروارد از موضع خود عقبنشینی نکردهاند و دولت، دانشگاه را به قطع کمکهای بیشتری نیز تهدید کرده است. اما بحث دیگری نیز مطرح است و آن، تناقضات آشکار در عملکرد ترامپ در سیستم آموزش است. او با ادعاهایی مانند «قانونزدایی» و «نظارتزدایی» در بحث آموزش، در دورهی اخیر وارد کاخ سفید شد و اولین اقدام او نیز تلاش برای حذف وزارتخانهی آموزش و پرورش بود؛ نهادی که بهزعم او زاید و محدودکنندهی استقلال نهادهای آموزشی در سراسر کشور بود، اما با افشای این اطلاعات اخیر دربارهی برخورد او ــ نه فقط با هاروارد بلکه با تمامی دانشگاههای برتر عضو آیوی لیگ ــ میتوان گفت بخش زیادی از اعمال دولت او تحت تأثیر لابیهای صهیونیستی است؛ آنهایی که با کمکهای چند میلیاردی خود، شرایط ورود وی را به کاخ سفید هموار کردهاند. حالا هم او موظف است که خواستههای آنها را با پاکسازی دانشگاهها از آزادیخواهان طرفدار فلسطین تامین کند، به شکلی که دیگر شاهد تجمعات سال گذشته بر ضد جنایات رژیم صهیونیستی در داخل آمریکا نباشیم.
*بازنشر مطالب شبکههای اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکهها منتشر میشود.