امام جمعه مشهد گفت: اینکه زندگی‌مان را با مذاکرات شرطی‌سازی کنیم، بی‌اعتقادی نسبت به قدرت خداست که زندگی را با سه خطر مواجه می‌کند.

 

به گزارش ایسنا؛ سیداحمد علم‌الهدی ظهر امروز (پنجم اردیبهشت) در خطبه‌های نماز جمعه مشهد در حرم مطهر رضوی (ع)، با اشاره به سالروز شکست عملیات نظامی آمریکا در صحرای طبس، اظهار کرد: امروز پنجم اردیبهشت، مصادف با شکست حمله نظامی آمریکا به طبس در سال ۵۹ است. ۱۵ ماه بعد از پیروزی انقلاب، آمریکایی‌ها به صحرای طبس حمله نظامی‌کردند و بنای انجام حملاتی برای نجات اسرایشان را داشتند که اسمش را گذاشته بودند «پنجه عقاب».

 

نماینده ولی‌فقیه در خراسان رضوی افزود: علت انتخاب طبس برای عملیات این بود که از آنجا تا ورامین یکپارچه کویر بود، از ارتفاع کم می‌توانستند حرکت کنند و مورد رهگیری رادارها قرار نگیرند، سریع خود را به تهران برسانند و با حمله و کشتاری که راه می‌اندازند، جاسوسان آمریکایی که در جاسوس‌خانه آمریکا دستگیر شده بودند را نجات دهند.

 

علم‌الهدی اضافه کرد: تمام مقدمات را فراهم کرده بودند، از نظر امکانات نظامی، وسیله رفت‌وآمد و ارتباطات جاسوسی از خود رئیس‌ جمهوری آن زمان، بنی‌صدر ملعون، در جریان این قضیه بود تا برخی فرماندهانی که با آمریکایی‌ها هماهنگی کرده بودند. نزدیکی آنجا پاسگاه ژاندارمری قرار داشت که رئیسش یک بهایی بود و با او هماهنگ کرده بودند. معاون او که دستگیر شد، اعتراف کرد خاک منطقه را برای آمریکایی‌ها فرستاده بود تا آزمایش کنند و آماده عملیات در آن منطقه شوند.

 

وی درباره نقش بنی‌صدر در جریان عملیات آمریکا در طبس اظهار کرد: به دستور بنی‌صدر، همه لاشه‌ها و هلی‌کوپترهای سوخته آمریکایی‌ها بمب باران شد تا از اسنادی که آنجا بود چیزی به دست عزیزان سپاه پاسداران و کمیته نیفتد. چون در آن اسناد، اسم همه جاسوس‌هایی که آن عملیات را هماهنگ کرده بودند وجود داشت؛ بنی‌صدر دستور داد هفت بار آنجا را بمباران کنند که در جریان آن، برادر عزیز و مجاهد ما شهید منتظرالقائم هم به شهادت رسید.

 

امام جمعه مشهد اضافه کرد: این‌ها همه‌چیز را حساب کردند جز اراده خدا. هیچ مانعی برای حرکت آنان وجود نداشت، اصل قضیه را در پایگاه نظامی خود در مصر طراحی و چند ماه روی عملیات کار کرده بودند و کوچک‌ترین تردیدی در اجرای این عملیات وجود نداشت، اما نمی‌دانستند که نهایت همه‌چیز در این دنیا، خداست. 

 

علم‌الهدی واقعه طبس را تذکر خداوند برای توجه بشر توصیف و اظهار کرد: امام بزرگوار ما فرمودند «نهضت الهی ما حساب حسابگران را باطل کرد» اما آنان باز هم نمی‌فهمند، با محاسبات پیش رفتند اما عنایات خدا و توجه پروردگار همه برنامه‌های آنان را باطل کرد؛ ما در آن موقعیت هیچ مدافعی نداشتیم جز خدا، این واقعه نشان داد این انقلاب اسلامی، انقلاب الهی است و خدا پشتیبان این انقلاب است و امداد می‌رساند.

 

وی با تأکید بر اینکه در همه شئون زندگی باید به حضور و نقش خدا توجه داشته باشیم، اظهار کرد: از آن روز تا الآن، آمریکا فتنه‌ها و توطئه‌های پیاپی کرده و در همه فتنه‌ها و توطئه‌ها هم شکست‌خورده و منفورترین جریان روی کره زمین شده است. اکنون‌ هم درست نیست که زندگی خودمان را به مذاکرات و به آمریکا گره بزنیم و بگوییم اگر مذاکرات به نتیجه رسید اقتصاد ما تأمین می‌شود و اگر نشد، اقتصادمان شکست‌خورده است و بازار سکه و ارز و طلا را به مذاکرات گره بزنیم؛ خدا این‌طور در مقابل چشم همه قدرت‌نمایی کرده اما ما در محاسباتمان روی همه‌چیز حساب می‌کنیم جز خدا.

 

عضو مجلس خبرگان رهبری با تأکید بر اینکه خدای طوفان شن طبس همان خدای امروز ما با همان قدرت و امکان است، گفت: از این خدا نباید در عرصه سیاست جدا شویم؛ اینکه زندگی‌مان را با مذاکرات شرطی‌سازی کنیم، بی‌اعتقادی نسبت به قدرت خداست که زندگی را با سه خطر مواجه می‌کند. خطر اول مشروط کردن اقتصاد به مذاکرات این است که بازارهای مالی دچار نوسان شدید می‌شود. مخاطره دوم، کاهش سرمایه‌گذاری‌های داخلی و خارجی در کشور است؛ اگر سرنوشت اقتصاد کشور به مذاکرات گره خورد، سرمایه‌گذار چه داخلی و چه خارجی حاضر نیست سرمایه‌گذاری کند و مملکت دچار رکود می‌شود.

 

 علم‌الهدی فشار روانی بر جامعه را دیگر آسیب شرطی کردن وضعیت به مذاکرات دانست و افزود: از یک‌طرف ثبات اقتصادی به هم می‌خورد، مردم دچار فشار روانی می‌شوند که سرانجام مذاکرات چه شد، دچار دغدغه و اضطراب می‌شود و از طرف دیگر دشمن از این شرایط سوءاستفاده می‌کند تا بتواند امتیاز بگیرد، می‌بیند مردم زندگی‌شان را به مذاکرات گره زدند، مدام فشار می‌آورد که امتیاز بگیرد.

 

وی تأکید کرد: شما کار خودتان را بکنید و مملکت را اداره کنید. به فرموده رهبر معظم انقلاب «ما به طرف مقابل بدبین هستیم» چون در طول ۴۶ سال پس از انقلاب و ۲۵ سال قبل از انقلاب، از آمریکا جز بی‌باکی، جنایت و بی‌وفایی چیزی ندیدیم. درست است بعد از دیدن این همه معجزه، باز هم خودمان را به آمریکا گره بزنیم و بعنوان مشکل‌گشا به او نگاه کنیم؟ کشوری که در طول ۷۰ سال از هیچ عداوت و جنایتی علیه این مردم خودداری نکرده، بازهم به اینها امید داشته باشیم؟