به گزارش رکنا، بیش از 3,000 نوع خرما در سراسر جهان وجود دارد که از نظر اندازه، رنگ، بافت، محتوای فنولیک و فعالیت‌های آنتی‌اکسیدانی تفاوت‌هایی میان شان دیده می‌شود. در این میان، تنها 200 تا 400 نوع از این میوه برای تجارت و مصرف انسان مورد استفاده قرار می‌گیرند.

برخی انواع این میوه به واسطه خواص ضد التهابی، آنتی اکسیدانی و ضد باکتری خود می توانند به پیشگیری از برخی بیماری ها و بهبود برخی شرایط سلامت انسان کمک کنند.

خرمای عجوه

خرمای عجوه یکی از محبوب‌ترین خرماهای نرم با طعمی بسیار شیرین است و در مدینه عربستان به طور خاص کشت می‌شود. این خرما از نظر طعم شیرین و ‌گوشتی بوده و ‌خواص درمانی زیادی نیز دارد. همچنین مقدار زیادی فیبر و‌ خواص آنتی اکسیدان را در خود جای داده‌ است.

خرمای امبرا

این خرمای بزرگ در مدینه کشت شده و به ویژه به دلیل خواص درمانی و کیفیت بالایش شهرت دارد. خرمای امبرا یکی از گران‌ترین انواع خرما به حساب می‌آید. خواص شفابخشی طبیعی و درمانی متعددی نیز برای این خرما بیان شده است. به همین خاطر امبرا به یکی از خوراکی‌های پر مصرف در شبه جزیره عربستان تبدیل شده است.

خرمای برهی

خرماهای این نوع زرد رنگ بوده و عطر و طعم قوی‌ای دارند. برهی خرمای کوچکی است که مقاومت بالایی دارد و اصالتاً از عراق می‌آید. ویتامین‌های گروه B شامل ویتامین B1، B2، B3، B5، B6 و B7 به همراه کلسیم، منیزیم، منگنز، روی، مس، آهن و پتاسیم خاصیت دارویی و تقویت کننده به خرمای برحی می‌دهد. تنظیم قند و فشار خون، سلامتی استخوان‌ها، پیشگیری از سرطان، جوان‌سازی پوست، تقویت قلب، سلامتی سیستم ایمنی بدن و افزایش انرژی برخی از فواید مصرف خرمای برحی است.

خرمای دیری

این خرما با ظاهر نرم و گوشتی، طعمی بسیار دلپذیر به همراه رنگی قهوه‌ای تیره یا سیاه دارد. اندازه آن از متوسط تا بزرگ متغیر است.  این محصول برای سلامت قلب، پوست و مو، دستگاه گوارش بسیار مفید است و خوردن آن به بیماران قلبی و گوارشی توصیه می شود.

خرمای دگلت نور

دگلت نور یکی از محبوب‌ترین خرماها در جهان و همچنین یکی از خرماهای تجاری مهم محسوب می‌شود. این خرما دارای پوست قهوه‌ای تیره و بافتی نیمه خشک است. مصرف روزانه این خرما باعث جلوگیری از پوکی استخوان، استحکام و بهبود غضروف‌ها، تقویت حافظه، درمان کم خونی، افزایش و تامین انرژی روزانه، جوانسازی و بهبود پوست، سلامت مو، سلامت و تنظیم دستگاه گوارش می‌شود.

خرمای حلاوی

این خرما به طعم شیرین و عسل‌گونه شناخته شده است که پوستی با رنگ قهوه‌ای طلایی و اندازه‌ای کوچک تا متوسط دارد. پالپ این میوه با اصلاح محدودکننده مواد معدنی که در طول یبوست رخ می‌دهد، باعث بهبود یبوست می‌شود. فیبر خرما نیز برای جلوگیری از سرطان سیستم گوارش مفید است. خوردن تعداد کمی خرما در روز باعث بهبود سلامت قلب خواهد شد.

خرمای حیانی

خرمای حیانی بیشتر در مصر یافت می‌شود و به رنگ‌های قرمز تیره و یا سیاه دیده می‌شود. طعم ملایمی داشته و بسیار شیرین است. افرادی که درگیر دیابت هستند در خوردن این خرما باید احتیاط کنند.

خرمای ایتیما

این نوع خرما که بومی الجزایر است به خاطر شیرینی زیادی که دارد بسیار خاص محسوب می‌شود. رنگ آن به کهربایی نزدیک بوده و اندازه‌ای بزرگ دارد.

خرمای خضراوی

این خرما شیرینی بالایی داشته و در ابتدا نارنجی اما با رسیدن به رنگ قهوه‌ای مایل به روشن تغییر می‌کند. خضراوی اصالتاً متعلق به کشور عراق است. خواص این خرما شامل افزایش انرژی و تقویت سیستم ایمنی بدن، بهبود گوارش و کاهش کلسترول است. همچنین، حضور پتاسیم در این خرما به حفظ فشار خون کمک می‌کند و میزان آهن موجود در آن باعث تقویت سیستم عصبی و جلوگیری از کم‌خونی می‌شود. خانم ها از مصرف این خرما غافل نشوید.

خرمای خولا

خرمای خولا که طعمی شبیه کارامل دارد، به دلیل همراهی با قهوه عربی شناخته شده و رنگ طلایی مایل به قهوه‌ای دارد.

خرمای خضری

این خرما بافتی نرم و ناشناخته‌ای ملموس دارد، اما رنگ قهوه‌ای چروک‌ خورده آن موجب شناسایی آسانش می‌شود.

خرمای مبروم

خرمای مبروم غالباً در عربستان کشت می‌شود و از میان انواع خشک خرما، به عنوان خرمایی با کیفیت بالا شناخته می‌شود. خرمای مبرم نه‌تنها از نظر طعم و مزه جذاب است بلکه از لحاظ ارزش غذایی نیز بسیار اهمیت دارد. این خرما حاوی مقادیر معتبری از قندهای طبیعی همچون گلوکز و فرکتوز است که به عنوان منابع انرژی سریع برای بدن مفید هستند. همچنین، در این خرما ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری یافت می‌شوند.

خرمای مجراف

این خرما که حالتی بزرگ دارد، رنگ طلایی‌کهربایی اش آن را خاص کرده است. نوع خوشمزه‌ای بوده و اصالتاً متعلق به الجزایر است.

خرمای صفوی

خرمای صفوی به رنگ سیاه دیده می‌شود و می‌توان آن را به عنوان گزینه‌ای شفابخش در نظر گرفت. خرماهای صفوی نرم و بسیار شیرین هستند. فواید و کاربردخرمای صفوی مثل خرما آلویی جزو خرماهای با میزان شیرینی بالا محسوب شده و از همین حیث به جز خوشمزه بودن آن، دارای ویتامین‌ها و مواد معدنی فراوانی است. همین مواد معدنی باعث شده تا از این خرما با نام داروی شفابخش یاد شود. پزشکان پیشنهاد می‌کنند برای نابودی کرم معده، این خرما را به صورت ناشتا، هنگام صبح مصرف کنید.

خرمای صقعی

خرمای صقعی به واسطه بافت ترد و نیمه خشک خود شهرت دارد و بیشتر در عربستان رشد می‌کند. رنگ آن معمولاً قهوه‌ای براق است.

خرمای شاهانی

خرمای شاهانی جزو خرماهای مرغوب و تر است و اغلب برای تهیه شیره استفاده می‌شود. این خرما بسیار نرم بوده و نام‌هایی چون شاوانی و خورک نیز دارد. از خرما شاهانی می‌توان برای فواید بسیار زیاد آن بهره‌مند شود. درمان کم‌خونی، دریافت انرژی زیاد، دور شدن از خستگی، کاهش استرس، عملکرد خوب قلب، پیشگیری از بیماری‌های رایج عفونی، کاهش التهاب، جوان‌سازی پوست، زیبایی مو و تقویت استخوان‌ها، تنها بخشی از خواص خرما شاهانی هستند.

خرمای کبکاب

این خرما در دسته خرماهای نیمه‌خشک قرار دارد و نسبت به سایر انواع، پوستی ضخیم‌تر دارد. کبکاب بیشتر در منطقه بهبهان کشت می‌شود و به دلیل داشتن شیره زیاد، طرفداران زیادی دارد. خرمای کبکاب، منبع غنی از مواد مغذی ضروری برای بدن است. این خرما حاوی مقادیر زیادی فیبر، پتاسیم، منیزیم، آهن و انواع ویتامین‌ها است. فیبر موجود در خرما کبکاب، به بهبود عملکرد دستگاه گوارش، جلوگیری از یبوست و کاهش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی کمک می‌کند.

خرمای ربی

از شناخته‌شده‌ترین خرماهای استان سیستان و بلوچستان است. میوه‌ای بزرگ دارد و رنگ آن از قرمز تا سیاه متغیر است. پوست خرمای ربی نازک، براق و شفاف است. به دلیل رطوبت کم، ماندگاری بالایی دارد. ظاهر آن کشیده و کمی چروک‌خورده است.

خرمای ربی، بیضی شکل، بلند، کشیده، گوشتی، با اندازه‌ای بین 3 تا 5 سانتی‌متر و به رنگ قهوه‌ای تیره، سیاه و سیاه مایل به قرمز دیده می‌شود. خرمای ربی را برای سلامت استخوان، تقویت انرژی، زیبایی پوست و مو، کاهش استرس، تقویت حافظه، بهبود عملکرد دستگاه گوارش و بسیاری موارد دیگر می‌توان استفاده نمود؛ زیرا دارای مواد مغذی و مهمی مثل کلسیم، پتاسیم، آهن، قند طبیعی، فیبر و پروتئین است. سیستان و بلوچستان به عنوان خاستگاه اصلی خرما ربی معرفی می‌شود. سراوان، زابل، ایرانشهر و چابهار شهرهای زیر کشت این خرما هستند.

خرمای آل مهتری

از خرماهای زودرس و تر محسوب می‌شود. میوه‌ای کوچک و کشیده دارد و بومی استان هرمزگان است. رنگ آن زرد با ته‌مایه‌ای از قهوه‌ای روشن است. زودرس بودن آن باعث شده است ارزش اقتصادی آن بالا برود. از ارقام فراوان شهرستان میناب به شمار می رود و در استان کرمان نیز کاشته می شود. طبع خرما گرم و بسیار انرژی زا می باشد. خرما آل مهتری مقدار آهن زیادی دارد و به همین دلیل خوردن آن به خانم ها، به ویژه در دوران قاعدگی پیشنهاد می شود. خرما آل مهتری برای درمان کم خونی داروی خوش طعم و مفیدی محسوب می شود. این نوع خرما مانند دیگر خرماها دارای انواع ویتامین و مواد عالی است.

خرمای خاصویی

یکی از مرغوب‌ترین انواع خرماست که ماندگاری خوبی دارد. اندازه آن کوچک است و شکل ظاهری‌اش شبیه بامیه است. این خرما بیشتر در استان خوزستان کشت می‌شود و رنگ آن قهوه‌ای روشن است. خرمای خاصوئی نام گونه‌ای از خرما در جنوب ایران است. این گونه از خرما بسیار مرغوب است، دانه‌ای گرد و رنگی سرخ کمی مایل به نارنجی دارد. پوستش نازک و خوش‌طعم است. خارک و رطب و خرمایش فروش زیادی دارد و پرطرفدار است. خواص خرما خاصویی شامل بسیاری از ویژگی‌های درمانی و سلامتی ازجمله تقویت استخوان‌ها،تثبیت فشار خون، کاهش استرس و فشار خون، کمک به دستگاه گوارش ، سلامت پوست، قلب، مغز و تقویت حافظه و تقویت قوای جنسی است که این میوه کوچک اما مغذی را محبوب کرده است.

خرمای مجول مراکشی

خرمای مجول مراکشی یک میوه شگفت‌انگیز و خوشمزه است که علاوه بر ارزش‌های تغذیه‌ای بالا، دارای سابقه طولانی در فرهنگ و آیین‌نامه‌های کوچک منطقه شمال غرب آفریقا، به‌ویژه کشور مراکش است. این خرما، که همچنین به نام "خرما مراکشی" شناخته می‌شود، یک منبع غنی از انرژی، فیبر، ویتامین‌ها و مواد معدنی است که به عنوان یک انتخاب تَر و سالم برای خوراکی‌های روزانه محسوب می‌شود. مجول یا Majhool یک رقم خرمای بزرگ، شیرین و با کیفیت است (Phoenix dactylifera) که درخت نخل آن بومی کشور مراکش می‌باشد. این نوع خرما همچنین در ایالات متحده، اسرائیل، ایران، عربستان سعودی، آفریقای جنوبی، اردن و فلسطین نیز کشت می‌شود. انواع مختلفی از آن برای تولید محصول و محوطه سازی وجود دارد.

خرمای مجول اردنی

خرمای منطقه "مجول" اردن به دلیل موقعیت رویش آن یکی از معروف ترین خرماهای جهان است. خرماهای مجول این کشور در ارتفاع 400 متر پائین تر از سطح دریا تولید می‌شوند و عمو کیفیت متفاوتی دارند. این خرماها به دلیل بافت قابل جویدن، شیرینی زیاد و اندازه بزرگشان بسیار ارزشمند به شمار می‌آیند.

خرمای لولو

خرمای لولو نوعی از خرماهای کوچک با مزه‌ای باورنکردنیست! طعم این خرما شبیه آلوچه است و به همین دلیل به آن خرما آلویی هم می گویند. خرما لولو به خرما خاصویی شباهت زیادی دارد و نکته جالب در مورد این دو خرما این است که هر دو در بعضی مناطق به خرما آلویی معروف هستند. این خرما آرام‌بخش و تسکین‌دهنده اعصاب، کاهنده استرس، تسکین درد در قفسه سینه و رفع سرفه، تسکین دهنده کمر درد و دردِ مفاصل، هسته این خرما برای از‌بین‌بردن پف پشت پلک هم استفاده می شود، کاهش کم‌خونی، کاهش چربی‌خون، جلوگیری‌از پوسیدگی دندان، حاوی فیبر بالا و تقویت سیستم‌گوارشی، تقویت حافظه، کاهش‌دهنده استرس، حاوی ویتامین‌های C و D و کاهش چین‌و‌چروک پوست، حاوی آهن و تقویت ریشه‌مو، کاهش‌دهنده کلسترول خون است.

خرمای مرداسنگ

خرما مرداسنگ از خرماهای کمیاب بسیار خوشمزه است. خاستگاه اصلی خرما مرداسنگ شهر جیرفت استان کرمان است. خرما mordaseng، در هرمزگان هم تولید می‌شود ولی در مجموع، سطح زیر کشت کمی در ایران دارد. رنگ خرمای مرداسنگ قهوه‌ای روشن متمایل به زرد و اندازه آن حدود 3 سانتی‌متر است. بافت گوشتی این خرما بسیار نرم و لذیذ است. پتاسیم، کلسیم، کالری، قند، پروتئین، سدیم، منیزیم، آنتی اکسیدان و آهن بخشی از مواد موجود در خرما مرداسنگ است که با مصرف مناسب آن، تمام فواید خرما مرداسنگ به بدن تزریق می‌شود. با مصرف خرما مرداسنگ در برنامه روزانه خود، شاهد تقویت انرژی بدن، سلامت استخوان‌ها، دور شدن از استرس، کاهش ریزش مو، بهبود دستگاه گوارش، تقویت قلب، ترمیم زخم، درمان التهاب و افزایش ایمنی و دور شدن از پیری زودرس خواهید بود.

خرمای زاهدی

خرمای زاهدی یکی از انواع خرما در ایران است. این خرما در مناطقی از کشور به نام قصب شناخته می‌شود. شکل این میوه، بیضی کشیده و انتهای آن کاملاً باریک و نوک تیز است. میوه در مرحله خارَک زردرنگ، در مرحله رطب قهوه‌ای روشن و در مرحله خرما قهوه‌ای متمایل به قرمز تا زرد کمرنگ می‌شود.

خرمای کلوته

خرمای کلوته از درشت ترین انواع خرماها در ایران که دارای هسته ایی سخت است. رنگ آن در مرحله ی خارک قرمز و رسیده ی آن قهوه ایی بسیار تیره می باشد. شهد و شیره ی متوسط و گوشتی نرم دارد و به راحتی در دهان جویده می شود. رطوبت آن بسته به شرایط آب و هوایی محل کشت و زمان برداشت معمولا بین 14 تا 22 درصد متغییر است.