برترین‌ها: شب گذشته، ۵ اردیبهشت ۱۴۰۴، ورزشگاه فولاد آرنا در اهواز میزبان دیدار معوقه هفته بیست‌ودوم لیگ برتر بین فولاد خوزستان و تراکتور تبریز بود؛ دیداری که با پیروزی ۲-۱ تراکتور به پایان رسید و این تیم را با ۶۱ امتیاز در یک قدمی قهرمانی قرار داد. اما آنچه این بازی را در ذهن‌ها ثبت کرد، نه درخشش مهدی ترابی با پاس گل کلاس جهانی‌اش و نه گل پیروزی‌بخش مهدی هاشم‌نژاد در وقت‌های تلف‌شده، بلکه جنجال وحشتناک خداداد عزیزی، مدیر فنی تراکتور، در میکسدزون ورزشگاه بود.
ویدئوهایی از خداداد عزیزی در حاشیه بازی دیشب مدام دست به دست می‌شود و با واکنش اهالی رسانه مواجه شده است در زیر واکنش یک خبرگزاری و یک روزنامه‌نگار درباره غوغای دیشب خداداد عزیزی می‌خوانیم:
خبرگزاری ایلنا در این خصوص نوشت: خداداد عزیزی، با فریادهای بلند و فحاشی در میکسدزون ورزشگاه، جنجالی تکان‌دهنده رقم زد و استانداردهای دوگانه‌اش را به نمایش گذاشت.
فوتبال ایران بار دیگر شاهد یک نمایش تاسف‌بار از بی‌اخلاقی بود؛ نمایشی که نه از سوی هواداران، بلکه از جانب کسی رقم خورد که قرار بود به عنوان یک شخصیت تاریخی تاثیرگذار در فوتبال ایران، الگویی برای نسل‌های جوان و آینده‌ساز این ورزش باشد.
خداداد که به شدت از پرتاب بطری‌ها، فحاشی‌ها و رفتارهای ناشایست برخی هواداران فولاد عصبانی بود، با رفتاری غیرقابل دفاع، فضای ورزشگاه را به میدان خشم و بی‌اخلاقی تبدیل کرد.
او در راهروهای منتهی به رختکن و میکسدزون ورزشگاه، با فریادهای بلند و به گواه خبرنگاران، با الفاظی رکیک و توهین‌آمیز، به یکی از مسئولان ورزشگاه حمله کرد. خداداد با صدای بلند فریاد می‌زد: «هزار تا بطری زدید، فحش خواهر و مادر دادید، با سنگ زدید، این هم آخرشه؟» و با لحنی پرخاشگرانه، خطاب به یگان ویژه و مدیران ورزشگاه ادامه داد: «همین بود گل و بلبل‌تون؟ دستتون درد نکنه، هزار تا بطری به ما زدید!»
این رفتار، که به گفته شاهدان با فحاشی مستقیم به یکی از مسئولان همراه بود، نه‌تنها با جایگاه یک مدیر فنی همخوانی نداشت، بلکه تصویری زشت از یک پیشکسوت فوتبال ارائه داد. خداداد که پیش‌تر در جریان بازی با یحیی گل‌محمدی و حمید مطهری نیز درگیری لفظی شدیدی پیدا کرده بود، با این رفتار نشان داد که کنترل خشم و حفظ حرمت، برای او معنایی ندارد.
اما آنچه این رفتار را بیش از پیش شرم‌آور می‌کند، تناقض آشکار در شخصیت و مواضع خداداد عزیزی است. همین خداداد، چند هفته پیش، پس از فحاشی برخی هواداران به علیرضا بیرانوند، دروازه‌بان پرسپولیس، با لحنی آتشین علیه این رفتارها موضع گرفته بود. او در مصاحبه‌ای تند خطاب به مهدی تاج، رئیس فدراسیون فوتبال، گفته بود: «اگر ۴۰ نفر جلوی در فدراسیون جمع شوند و به شما فحش بدهند، چه حالی پیدا می‌کنید؟» خداداد آن زمان خواستار برخورد قاطع با این رفتارها شده و حتی تهدید کرده بود که اگر فدراسیون جلوی این فحاشی‌ها را نگیرد، باید در فوتبال را تخته کند. اما حالا، در حالی که تیمش برنده بازی شده و هواداران تراکتور در تبریز غرق در شادی هستند، او خود با عصبانیت غیرقابل کنترل، همان رفتارهایی را تکرار می‌کند که پیش‌تر محکوم کرده بود. این استاندارد دوگانه، نه‌تنها اعتبار او به‌عنوان یک پیشکسوت را زیر سوال می‌برد، بلکه نشان‌دهنده فقدان بلوغ احساسی و اخلاقی در شخصیتی است که باید الگوی بازیکنان و هواداران باشد.
این اولین بار نیست که خداداد عزیزی با رفتارهای جنجالی‌اش خبرساز می‌شود. او پیش‌تر نیز در دیدار مقابل چادرملوی اردکان، به دلیل فحاشی هواداران به شجاع خلیل‌زاده و بیرانوند، با اظهاراتی تند علیه فدراسیون و حتی تماشاگران، به کمیته انضباطی احضار شده بود. حالا، کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال نیز با صدور حکمی موقت، خداداد و حسین خبیری، مدیرعامل فولاد، را تا اطلاع ثانوی از همراهی تیم‌هایشان محروم کرده است.
خداداد عزیزی حالا در مدت اخیر بیش از اینکه با عناوین قدیمی‌اش مثل غزال تیزپا و حماسه ساز ملبورن شناخته شود، به عنوان یک حاشیه ساز تمام عیار خود را معرفی کرده و فحش رکیک او در هنگام عصبانیت در میکسدزون فولاد آرنا هیچ توجیهی ندارد.
سرپرست کنونی تراکتور که چندی پیش بابت فحاشی به خانواده علیرضا بیرانوند رگ گردنش باد کرده بود، شب گذشته و در پایان بازی برابر فولاد خوزستان با صدایی رسا همان فحاشی را علیه یکی از حاضران داشت تا نشان دهد که ادعایش مبنی بر احترام به جایگاه مادر، فقط در حد شوآف است و همه اکنون منتظر رای قاطع کمیته اخلاق در این زمینه هستند.
رسول بهروش روزنامه‌نگار نیز در خصوص جنجال خداداد در بازی دیشب نوشت: این فیلم صد ثانیه‌ای، تنها گوشه بسیار کوچکی از رفتارهای عجیب و زننده خداداد عزیزی طی هفته‌های اخیر است؛ مردی که انگار قسم خورده تا آخرین نفر این مملکت را پیدا کند و سطح نازل شخصیتی‌اش را به او هم نشان بدهد.
شهر به شهر، ورزشگاه به ورزشگاه و مصاحبه به مصاحبه، مخاطبان هر چه بیشتر با فروپاشی کاراکتر مردی مواجه می‌شوند که می‌توانست برای کشورش یک «قهرمان ملی» باشد، اما در گذر زمان ترجیح داد آن جایگاه را با مواهب و امتیازات ناچیز مادی تاخت بزند. ایستگاه آخر خداداد هم تبریز است؛ جایی که تا آخرین ریال دریافتی از کارفرمایش را تبدیل به خشم و پرخاش کرده و با بهانه و بی‌بهانه بیرون می‌ریزد. حتی جو بسیار مثبت و آشتی‌جویانه ورزشگاه اهواز در ابتدای بازی دیروز فولاد و تراکتور هم افاقه نکرد و خداداد به خوبی توانست از این استادیوم هم محلی دیگر برای جنجال و تنش و معرکه‌گیری بسازد. کسی چه می‌داند؛ شاید هم زنوزی دعوا به دعوا به او پول می‌دهد و با ادب و متانت و شخصیت، نمی‌توان چیزی کاسب شد!
دریغ بزرگ اما، هزاران بار برای فوتبال ایران است که در آن امثال محرم نویدکیا و محمد خاکپور و مهدی مهدوی‌کیا به جرم حجب و حیا جا نمی‌شوند و موقعیت‌های شغلی‌اش بین شر کن‌ها و عربده‌کش‌ها بذل و بخشش می‌شود. حیف، حقیقتا حیف...
