عصر ایران؛ مهرداد خدیر- یک عضو کمیسیون اقتصادی مجلس از رییس جمهوری خواسته وزیر جدید اقتصاد را زودتر معرفی کند، کسی را هم که معرفی می‌کند اقتصاددانی با دیگاه مکتب شیکاگو نباشد و نگاه لندنی نداشته باشد (راهکار افزایش قیمت) و به مجلس تعهد دهد که رویه را تغییر می‌دهد و گرنه ما در مجلس علاف نیستیم و اجازه نمی‌دهیم وقت مجلس و مردم را بگیرد.

    این نماینده (‌روح‌الله ایزدخواه) همچنین از آقای پزشکیان خواسته دایره کارشناسی خود را بازکند و کسانی را بیاورد که تدبیر بلدند. به بهانۀ اظهارات این نمایندۀ مجلس نکاتی را می توان یادآور شد:

 

    1.آقای ایزدخواه که از جانب مردم برای رییس جمهوری خط و نشان می‌کشد با 407 هزار رأی از تهران 12 میلیونی به مجلس رفته است. با توجه به این که در تهران و در اسفند سال 1402 شمار واجدان شرایط رأی دادن 7 میلیون و 700 هزار نفر بودند مشخص است نماینده چند درصد از مردم تهران است؛ 6 درصد!

   2. کاهش قیمت ارز بعد از دو دور مذاکره نشان می‌دهد طرح موضوع مکتب شیکاگو و لندن چه قدر بی‌ربط و تنها برای اظهار فضل است. مکاتب اقتصادی مورد علاقه ایشان را هم در آن سه سال تجربه کرده‌ایم و بهتر است بگویند به کدام تعلق دارند. ضمن این هر مکتب اقتصادی ویژگی‌های خود را دارد و نمی‌توان کلیت آن را نفی کرد.

 

   3. در دولت احمدی‌نژاد شاهد بودیم معرفی وزیر اقتصاد از 90 روز مهلت قانونی گذشت و کار به جایی رسید که رییس جمهور وقت برای مجاز بودن امضای سرپرست فراتر از مهلت قانونی از رهبری اجازه گرفت تا حسین صمصامی مدت دیگری سرپرست بماند و بعد از آن بود که شمس‌الدین حسینی را به عنوان وزیر جدید اقتصاد معرفی کرد و کسی از نمایندگان آن زمان هم به احمدی نژاد نگفت ما را علاف کرده‌اید و اگر می گفت پاسخی تند می‌داد.  از 12 اسفند 1403 تا کنون اما هنوز دو ماه هم نگذشته و 15 روز آن هم تعطیلات نوروز بوده است.

 

   4. بله نباید علاف شد اما اتفاقا آن که نباید علاف بشود مردمی هستند که در تیرماه دوبار به مسعود پزشکیان رأی دادند تا اوضاع اقتصادی بهبود یابد و او هم به درستی تشخیص داده تا مشکلات ما در سیاست خارجی حل نشود امکان کنترل تقاضای ارز نیست و بهترین گواه کاهش قیمت دلار و طلا از شروع مذاکرات تا‌کنون است.

   تأثیر عوامل بیرونی بر قیمت ارز چنان است که همین ساعاتی پیش تا خبر انفجار مهیب مجتمع بندری شهید رجایی در بندر عباس منتشر شد بهای ارز موقتا بالا رفت و تا خبر مثبت بودن دور سوم مذاکرات در عمان رسید دوباره کاهشی شد و اینها یعنی قصه قیمت ارز در جای دیگری ریشه دارد.

   5. یکی از دلایلی که چهره های آکادمیک دانشگاهی از پذیرش این سمت‌ها پرهیز دارند و مشخصا دکتر طیب‌نیا نپذیرفته همین ادبیات و لحن امثال این نماینده است. علاف نیستیم و تعهد بدهد یعنی چه؟ این چه طرز حرف زدن است؟ روح‌الله ایزد خواه متولد سال 1357 است و طبعا به یاد ندارد وزیر اقتصاد دولت موقت دکتر علی اردلان از رهبران جبهه ملی ایران بود و وزیر دولت شورای انقلاب ابوالحسن بنی‌صدر که بعدتر اولین رییس جمهور شد و وزیر اقتصاد دولت شهید رجایی هم یک اقتصاددان تحصیل کرده اتریش بود ( دکتر حسین نمازی) و بعدتر دکتر محسن نوربخش و تصور کنید به اینها می‌گفتی تعهد بده به فلان مکتب پای‌بند هستی یا نیستی!  البته نمایندگان آن زمان هم در ترازهای دیگری بودند.

 

    مشکل نمایندگان مجلس این است که با برکناری همتی دیگر وزیری نیست که مدام او را فراخوانند و دست شان به رییس کل بانک مرکزی و رییس سازمان برنامه وبودجه به عنوان دو ضلع دیگر اقتصادی دولت نمی رسد و عجله دارند که وزیر جدید باب میل آنان بیاید تا خواست هاشان را دنبال کنند. 

   آقای ایزدخواه دلیل تأخیر رییس جمهور در معرفی وزیر جدید اقتصاد را این دانسته که از دست مجلس ناراحت است. عمر دولت به 6 ماه نرسیده و درست شب عید و در آستانه پرداخت‌ها خزانه‌دار دولت را انداخته‌اند و انتظار هم دارند رییس جمهوری برای آنها دسته گل می فرستاد.

    طبیعی است که اگر زود گزینه بعدی را معرفی می کرد شاید بی میل نبودند باز دست و پنجه نرم کنند و وقتی دو یا سه ماه بعد معرفی می شود احتمال پرهیز از رأی اعتماد کاهش می یابد. ضمن این که روند کاهشی قیمت ارز در غیاب وزیر اقتصاد خود بهترین گواه اثبات ادعای اقتصاددانی است که جملگی بر این باورند که مشکلات اقتصادی راه حل سیاسی دارد. 

    آقای ایزدخواه نگران نباشد. عراقچی و تخت روانچی در مسقط مشغول‌اند. 

 

     بامزه‌ترین بخش سخنان این نماینده اما آنجاست که گفته اجازه نمی‌دهند وقت مجلس گرفته شود. او از مجلسی صحبت می‌کند که ماه‌ها وقت گذاشت تا قانون حجاب را تصویب کند که به این سرنوشت دچار است. مجلسی که قانون فرزندآوری آن جز شکست ثمری نداشته. مجلسی که در مذاکرات به بازی گرفته نمی شود. مجلسی که یکی از دلایل گیر دادن آن به همتی این بود که هنوز اختیار استیضاح و رأی اعتماد وزیران را از آن نگرفته و به یک شورای عالی محول نکرده اند هر چند که وزیران به جز مجلس باید خود را باید با شوراهای عالی هماهنگ کنند. یکی با شورای عالی انقلاب فرهنگی. دیگری با شورای عالی فضای مجازی. سومی با شورای هماهنگی اقتصادی سران و این داستان ادامه دارد!