به گزارش "ورزش سه"، استقلال موفق شد با برتری یک بر صفر برابر پیکان به مرحله نیمهنهایی جام حذفی صعود کند. در شبی که آبیهای پایتخت به هدف خود رسیدند و با گلی که رامین رضاییان از روی نقطه پنالتی به ثمر رساند، جشن صعود گرفتند، یک حاشیه تلخ در حاشیه خوشحالی استقلال به وجود آمد؛ حاشیهای که به دلخوری عمیق سیروس دینمحمدی، سرمربی پیکان و از پیشکسوتان بزرگ استقلال مربوط میشد. دینمحمدی که سالها پیراهن این تیم را بر تن داشت و یکی از چهرههای پرافتخار تاریخ باشگاه محسوب میشود، در این بازی رفتارهایی دید که او را به شدت ناراحت کرد.
داستان از همان ابتدای مسابقه آغاز شد. طبق عرف رایج در فوتبال ایران، پیش از آغاز بازیها معمولاً بازیکنان تیمها به سمت نیمکت حریف میروند و بهخصوص اگر مربی تیم حریف از بزرگان باشگاهشان باشد، احترام ویژهای قائل میشوند. اما در این مسابقه، بازیکنان استقلال به سمت نیمکت پیکان نرفتند و با سیروس دینمحمدی خوش و بش نکردند. این بیتوجهی، که عمدی هم نبوده، موجب ناراحتی شدید دینمحمدی شد؛ کسی که زمانی یکی از ارکان موفقیتهای استقلال در دهه ۷۰ میلادی بود و در فینال آسیا هم برای آبیها گلزنی کرده بود.
دلخوری دینمحمدی از آبیها تنها به داخل زمین محدود نشد. در سکوهای ورزشگاه آزادی نیز، جایی که بیش از ۲۵ هزار تماشاگر استقلالی حضور داشتند، برخلاف رسم معمول که اگر تیمی مربیای استقلالی در اختیار داشته باشد او را تشویق میکنند، این بار هیچ شعاری برای سیروس دینمحمدی داده نشد. هوادارانی که معمولاً نسبت به پیشکسوتان استقلال واکنش مثبت نشان میدادند، این بار در سکوت گذشتند. این بیاعتنایی دومین ضربه روحی به دینمحمدی در طول همان نود دقیقه حساس بود.
وقتی بازی به پایان رسید و بازیکنان استقلال در شادی صعود غرق شده بودند و برای اجرای شادی ایسلندی به سمت سکوها رفتند، دینمحمدی همچنان دلگیر و ناراحت در کنار نیمکت تیمش ایستاده بود. در همین حین، آرش رضاوند به عنوان یکی از معدود بازیکنان استقلال به سمت او رفت تا خسته نباشید بگوید. اما سیروس دینمحمدی به جای خوشامدگویی به رضاوند، با لحنی گلهآمیز گفت: «الان که بازی را بردهاید آمدهاید خسته نباشید بگویید؟ چرا در شروع بازی هیچ کدامتان نیامدید؟» رضاوند که از این واکنش غافلگیر شده بود، دینمحمدی را در آغوش گرفت و صورتش را بوسید تا از او دلجویی کند.
پس از رضاوند، مجتبی جباری، سرمربی جوان استقلال نیز به سمت دینمحمدی آمد. جباری با ادب و احترام خسته نباشید گفت. دینمحمدی نیز در پاسخ حرفهایی در گوش جباری زد. طبق روایت شاهدان نزدیک به صحنه، او گفت: «به این بازیکنانت یاد بده حرمت پیشکسوت را نگه دارند.» جباری که متعجب شده بود، پاسخ داد: «رسم این است که کادر فنی میزبان به سمت تیم میهمان میرود. من خودم این کار را انجام دادم.» اما دینمحمدی تأکید کرد که دلخوری او از بازیکنان است، نه از جباری.
باخبر شدن ایمان عالمی، سرپرست استقلال، از این ماجرا باعث شد او نیز برای دلجویی به سمت دینمحمدی برود و با او دست بدهد. زمانی که این موضوع به رختکن استقلال رسید، بازیکنانی چون روزبه چشمی تصمیم گرفتند از سیروس دینمحمدی دلجویی کنند. چشمی در راهروی ورزشگاه آزادی، دینمحمدی را دید، به سمتش رفت، او را در آغوش گرفت و صورتش را بوسید؛ حرکتی که سعی داشت کمی از دلخوریهای پیش آمده بکاهد.
در نشست خبری بعد از بازی هم از دینمحمدی درباره بیتوجهی هواداران استقلال پرسیده شد. سیروس با بغضی فروخورده پاسخ داد: «من برای استقلال در فینال آسیا گل زدم. رایگان برای این باشگاه بازی کردم. اما امروز نه بازیکنان و نه هواداران احترامی قائل نشدند. شاید نسل جدید ما را فراموش کرده است.» این صحبتها موجی از همدردی را بین خبرنگاران و رسانههای حاضر در نشست خبری ایجاد کرد. او تأکید کرد که پیشکسوتان استقلال نباید فراموش شوند و حرمت کسانی که سالها برای باشگاه جنگیدهاند، باید حفظ شود.
نکته جالب اینکه بزرگان تیم یعنی سیدحسین حسینی، روزبه چشمی و آرش رضاوند پس از پایان بازی با حضور در رختکن، به دلجویی از سیروس دینمحمدی پرداخته و به نوعی از دل وی درآوردند.
ماجرای دلخوری سیروس دینمحمدی حتی پس از ترک ورزشگاه هم ادامه داشت. هنگام خروج از هتل المپیک، جمعی از هواداران استقلال که از ماجرای ناراحتی او باخبر شده بودند، خواستند با او عکس یادگاری بگیرند. اما دینمحمدی که هنوز از اتفاقات تلخ آن شب دلگیر بود، بدون پیاده شدن از خودرویش محل را ترک کرد. این رفتار نشاندهنده آن بود که زخم وارده بر دل این پیشکسوت عمیقتر از یک دلخوری ساده بوده و این شب برای او به شبی تلخ تبدیل شده است.