به گزارش خبرآنلاین روزنامه همشهری نوشت:
ترامپ برخلاف خواست اولیه‌اش سیاق گفت‌وگو را به شیوه غیرمستقیم پذیرفته، به درخواست ایران از رفیق راهبردی خود برای وساطت دست کشیده، استانداردهای ایران برای عدم‌فعالیت رسانه‌ای حین مذاکره را رعایت می‌کند، ادبیات و مناسبات برابر را مراعات می‌کند، مفاد گفت‌وگوها هیچ مدخلیتی به موضوعات موشکی و منطقه‌ای ندارد و ... . این رفتارسنجی و مقایسه آن با فصول قبلی مذاکرات، حکایت از وضعیتی دارد که آمریکای ترامپ را راغب به حصول یک توافق فوری ولو با قبول پیش‌شرط‌ها و خط قرمزهای ایران، به چشم می‌آورد.
سناریوی دوم؛ دست خالی ترامپ: هژمونی منطقه‌ای آمریکا در دوره جدید، افول محسوسی داشته است و تعمیق اختلافات با اتحادیه اروپا و تمایل کشورهای حاشیه خلیج فارس به حصول توافق موجب شده است تیم ترامپ برگ های زیادی برای فشار و بازی در برابر ایران در اختیار نداشته باشد. تحریم‌ها کارکرد سابق خود را از دست داده و برخلاف همه فشارها و تنبیه‌ها در ماه‌های اخیر، عدد فروش نفت ایران تغییر محسوسی پیدا نکرده است. همه این شرایط موجب شده است تا آمریکا در موقعیتی نباشد که بتواند از موضع استیلا وارد مذاکرات شود و لذا حاضر است ضمن جدی‌گرفتن روند توافق، در برابر شروط ایران متواضع باشد.
سناریوی چهارم؛ ضلع سوم آشوب: آمریکا در حال نقش بازی‌کردن برای راغب‌کردن ایران به مذاکره، شرطی‌سازی ادراک عمومی، ایجاد تلاطم کاهشی در بازار ایران و سپس ایجاد تنش در روند نهایی توافق و متهم‌سازی نظام برای جلوگیری از حصول توافق است که زمینه اول برای آشوب داخلی را فراهم کند و در کنار دو ضلع دیگر یعنی نارضایتی‌های عمومی و حمله محدود نظامی و اقدام تروریستی اسرائیل، بتواند پروژه به‌هم‌ریختگی و ثبات سیاسی جمهوری اسلامی را وارد مرحله بحرانی کند؛ لذا رفتارهای متفاوت این روزهای دیپلمات‌های آمریکایی فریبی برای برساخت امید در مردان جمهوری اسلامی و ترغیب آنان به نادیده‌گرفتن کارشکنی‌های سابق است.
مرور زمان از اراده واشنگتن پرده برخواهد داشت اما در شرایطی که نسبت به این انگیزه و اهداف تردیدهای جدی وجود دارد، ضرورت و عبرت تاریخی به ما می‌فهماند که ضمن استفاده از فرصت‌های احتمالی، آمادگی‌های خود را برای مواجهه با بدبینانه‌ترین سناریوها در بالاترین سطح مهیا کنیم.
