استقلال سرانجام توانست پس از مدت‌ها ناکامی، طعم پیروزی را بچشد. شاگردان مجتبی جباری در دیداری از مرحله یک چهارم نهایی جام حذفی، با تک گل رامین رضاییان موفق شدند پیکان را شکست دهند و به نیمه نهایی صعود کنند.
یک: مس کرمان، شمس‌آذر، پیکان و سپس صنعت‌نفت و حذف همه تیم‌های بزرگ لیگ برتر در جام حذفی همه چیز را برای قهرمانی استقلال مهیا کرده است. اگر به خود استقلالی‌ها می‌گفتند قرعه را برای خودت بردار شاید سخت‌تر انتخاب می‌کردند. جام حذفی مهیاست، بیا تا برویم!
دو: مجتبی جباری با چهار دفاع آمد و یک سورپرایز! در شش سال اخیر فقط تیم محمودفکری و ساپینتو با چهار دفاع بازی می‌کردند که حالا جباری هم ترجیح داد سیستم تیمش را با چهار مدافع ببندد و چشمی را به خط هافبک ببرد. استفاده از ضرغام سعداوی در قلب خط دفاع در کنار آرمین ریسک بزرگی بود که جباری در همین گام اول انجام داد و جواب هم گرفت.
سه: پیکان اصلا شباهتی به تیم‌های لیگ یکی نداشت. در لیگ یک تیم‌هایی مانند همین پیکان، صنعت‌نفت، فجرسپاسی، آریو و سایپا کیفیتی در حد لیگ برتر دارند. بازیکنان تیم کارخانه خودروسازی ایران خودرو، تیمی بسیار چغر، دونده و با توان بدنی بالا نشان دادند دقیقا مشابه نسخه دوران فوتبال سیروس دین محمدی! حقشان باخت در ۹۰ دقیقه نبود.
چهار: آرامش و فوتبال باحوصله تجویز جباری برای استقلال مریض بود. تیمی که از نظر روحی روانی در سطح نازلی قرار داشت نیاز به یک شوک مثبت داشت. این شوک در بهترین زمان ممکن اتفاق افتاد. استقلالی‌ها قبلا هم دوبار با قلعه‌نویی در فصول دوم و هفتم شوک درمانی انجام داده بودند که از قضا در هر دو مورد هم نظری جویباری کنار امیر بود. این بار البته اگر استقلال قهرمان حذفی شود، معجزه رخ داده است!
پنج: کماکان هواداران استقلال رتبه یک معرفت هستند. هر بلایی که تصور کنید امسال سر تیمشان آمد، اما دست از حمایت از استقلال برنداشتند. آنها دقیقا سر بزنگاه‌ها حضور دارند ولی یک نکته را استقلالی‌ها فراموش نکنند که بردن پیکان تشویق ایسلندی ندارد. شأن استقلال را پایین نیاورید، جنازه استقلال هم باید این تیم‌ها را ببرد آن هم بدون خوشحالی آنچنانی!
شش: همین که مجتبی جباری از افراد شلوغ کن و دادزن در کادرش استفاده نکرده یعنی یک گام به جلو. فوتبال ایران را این افراد خراب کرده‌اند و جالب اینکه مورد تأیید هم قرار می‌گیرند. البته مشخص نیست جباری فصل آینده بماند یا نماند، اما حالا اسب استقلال را برای قهرمانی در جام حذفی زین کرده است.
هفت: مثلث روزبه و اندونگ در رأس عقب و رضاوند در نوک مثلث نشان داد مجتبی جباری از رضاوند وظایف یک پلی میکر را می‌خواهد. ماشاریپوف هم مدام از چپ به وسط مایل می‌شد تا برتری عددی آنجا ایجاد شود. نه نکونام، نه موسیمانه و نه سهراب و بوژویچ هرگز نتوانستند از ماشاریپوف، آن چیزی را که در تیم ملی ازبکستان ارائه می‌دهد بازی بگیرند. شاید جباری بتواند!
هشت: در سر جباری و مدیران استقلال نمی‌دانیم چه می‌گذرد و برای آینده چه برنامه‌ای دارند. چه استقلال با جباری قهرمان حذفی شود و چه نشود استقلال نیاز به یک سرمربی بزرگ خارجی برای فصل آینده دارد که جباری هم در کادرش باشد و بیاموزد.
نه: ایجاد موقعیت گل کماکان مشکل بزرگ استقلال است، استقلال جان می‌کند تا یک موقعیت به دست بیاورد و جالب اینکه همان را هم از دست می‌دهد. نه آزادی و نه کوجو و نه اسلامی هیچ کدام مهاجمی که استقلال لازم دارد نیستند.
ده: دو بازی پشت سرهم مقابل آلومینیوم و چادرملو در آزادی و بعد بازی با سپاهان در نقش جهان و سپس بازی با صنعت نفت در نیمه نهایی حذفی در آزادی برنامه پیش روی استقلال است. این سه بازی لیگ فرصت خوبی برای جباری است تا از آنها بتواند به عنوان بازی تدارکاتی خوب استفاده کند و تیمش را بهتر بشناسد. این سال سیاه می‌تواند به آبی‌ترین شکل ممکن برای استقلال به پایان برسد، در سالی که رقیب دیرینه دستش از همه جام‌ها کوتاه است.
منبع: فوتبالی
