ناصرالدین شاه طی پنجاه سال پادشاهی، جز به قصد تفریح از پایتخت خارج نشد. او طی این سال‌ها چهاربار به صفحات عراق سفر کرد.
سفرنامه عراق عجم حاصل آخرین سفر او به سلطان‌آباد عراق است (۱۲۷۱ خورشیدی/ ۱۳۰۹ هـ. ق). در این سفر قریب به یکصد دستگاه کالسکه و درشکه با تودوزی‌های مخمل و یراق طلایی تا ابراهیم‌آباد به استقبال شاه رفتند.
از این تعداد ۱۰ دستگاه کالسکۀ چهار اسبۀ متعلق به ارک حکومتی و خاندان حاج آقا محسن و صمصام الملک و سهام سلطان بود و پانزده دستگاه کالسکۀ دو اسبه متعلق به مالکین و اعیانی بود که در سلطان‌آباد و حومه، کوشک‌های چند طبقه و املاک متعدد و تفنچگی‌های فراوان داشتند.
روز دهم ذیقعده ۱۳۰۹ هجری قمری موکب ناصرالدین شاه از دروازۀ رازان وارد عراق شد.
