به گزارش همشهری‌آنلاین، پایگاه «ایندین اکسپرس» در گزارشی با عنوان «چرا بهترین برگ برنده ترامپ با ایران دیپلماسی است، نه جنگ» نوشت: با توجه به خصومت دونالد ترامپ با ایران، انتظار می‌رفت که اقدام نظامی علیه تأسیسات هسته‌ای ایران در نطنز، فردو یکی از اولویت‌های اولیه دولت دوم او باشد. اما صحنه راهبردی که در سال ۲۰۲۵ برای ترامپ وجود دارد با آنچه در سال ۲۰۲۰ پشت سر گذاشت بسیار متفاوت است.
در ادامه این گزارش آمده است: دو جنگ طولانی‌مدت و بی‌نتیجه در اوکراین و غزه در جریان است. خصومت عمیق میان ایران و عربستان سعودی تا حد زیادی کاهش یافته که بخشی از آن به لطف دیپلماسی هوشمندانه چین است.
وزیر دفاع عربستان به‌تازگی پس از سال‌ها به ایران سفر کرده و نشانه‌هایی از آشتی میان دو کشور دیده می‌شود. همچنین ایران برای مقابله با فشارهای غرب، روابط اقتصادی و نظامی خود با چین و روسیه را تعمیق بخشیده و توافقات بلندمدت استراتژیک با آنها امضا کرده که این توافقات باعث تقویت اقتصاد ایران شده‌اند. همچنین ایران سیاست خودکفایی را تشویق کرده و در تحرک بازار، نوآوری‌هایی به کار گرفته است.
با وجود لحن تند و رویکردهای سخت‌گیرانه، هم ترامپ و هم بنیامین نتانیاهو دلایل کافی برای ترجیح مذاکره بر حمله مستقیم به تأسیسات هسته‌ای ایران دارند. از جمله این دلایل، پراکندگی و در برخی موارد، زیرزمینی بودن تأسیسات هسته‌ای ایران است. حتی یک حمله موفق شاید فقط بتواند برنامه هسته‌ای ایران را برای مدتی به تأخیر اندازد نه اینکه آن را نابود کند.
هدف قرار دادن تأسیسات هسته‌ای ایران با خطر آغاز سومین جنگ بلندمدت و بی‌نتیجه در منطقه‌ای همراه است که اثرات راهبردی و اقتصادی آن برای جهان تقریباً غیرقابل تحمل خواهد بود.هدف قرار دادن تأسیسات هسته‌ای ایران با خطر آغاز سومین جنگ بلندمدت و بی‌نتیجه در منطقه‌ای همراه است که اثرات راهبردی و اقتصادی آن برای جهان تقریباً غیرقابل تحمل خواهد بود. هیچ‌یک از کشورهای عربی یا حوزه خلیج فارس تاکنون مجوز استفاده از حریم هوایی خود برای حمله هوایی مشترک آمریکا و اسرائیل به ایران را نداده‌اند، اما چنین حمله‌ای می‌تواند به تلافی‌های گسترده منجر شود، از جمله ایجاد هم‌پیمانی‌های ژئوپولیتیک پیش‌بینی‌ناپذیر؛ پرتاب موشک به سوی اسرائیل قطعی خواهد بود، هرچند ممکن است کارایی آنها متفاوت باشد.
احتمال حمله به نیروهای آمریکا در عراق و سوریه و تاثیر بر آبراه‌های جهانی موضوعی است که تجارت جهانی و انتقال نفت را در زمانی که اقتصاد جهانی با چالش‌های عمده روبه‌روست، دچار اختلال جدی خواهد کرد. این حمله می‌تواند آتشی از جنگ چندجبهه‌ای را شعله‌ور کند که نه آمریکا و نه اسرائیل خواهان آن نیستند.
کمپین انتخاباتی ترامپ در سال ۲۰۲۴ بر «اول آمریکا» متمرکز بود و پرهیز از درگیر شدن در بحران‌های خارجی در هسته اصلی سیاست خارجی آن قرار داشت. او از سلف خود، جو بایدن به شدت انتقاد می‌کرد که بدون تلاش کافی برای پیشگیری، آمریکا را وارد تعهدات شبه‌جنگی کرده است.
جنگ با ایران می‌تواند بازارها را دچار سقوط کند، قیمت نفت را افزایش دهد و ثبات اقتصادی را تضعیف نماید، موضوعی که برای رأی‌دهندگان آمریکایی بسیار مهم است. از سوی دیگر، اسرائیل تحت رهبری نتانیاهو با شکاف‌های داخلی و خستگی ناشی از جنگ روبه‌روست. جنگ با ایران می‌تواند منابع نظامی آمریکا را فرسوده کند و روحیه آنها را تخریب کند.
ترامپ دریافته است که یک رویکرد دیپلماتیک دقیق می‌تواند بسیار مؤثرتر از لفاظی‌های تند دولتش باشد. هزینه‌ها، ریسک‌ها و عدم قطعیت‌های جنگ، دیپلماسی را به گزینه‌ای جذاب‌تر بدل کرده است. یک حمله پیش‌دستانه بدون پشتیبانی بین‌المللی می‌تواند اتحاد شکننده ناتو را دچار شکاف کند، هماهنگی میان چین، روسیه و ایران را افزایش دهد و واکنش منفی جهانی را برانگیزد.
