به گزارش نامه‌نیوز، در حالی که رژیم صهیونیستی در رسیدن به سازشی با جنبش حماس چه از راه دیپلماتیک و چه با فشار نظامی موجود ناکام مانده که آن را به تسلیم شدن در برابر خواسته‌هایش وادار کند، مجموعه‌ای از سیگنال‌هایی که به تازگی از ارتش رژیم صهیونیستی دریافت شده، حاکی از آمادگی‌ها برای تشدید عملیات‌های نظامی در نوار غزه هستند.
اما تنشی از این نوع می‌تواند نیروهای اسرائیلی را با درگیری طولانی مدتی مواجه کند و در ادامه نیز به فرسودگی هرچه بیشتر نیروهای انسانی منجر شود که تا حد زیادی به ساختار فرسوده نیروهای ذخیره متکی هستند.
این ساختار با توجه به افزایش نارضایتی و خشم نیروهای ذخیره به دلیل تمدید دوره خدمت خود و کاهش مرخصی‌هایشان با چالش‌های داخلی رو به تشدیدی مواجه است و این مساله اختلافات سیاسی و اجتماعی را افزایش داده و بر هر تصمیمی در آینده درباره استمرار یا گسترش جنگ تاثیر منفی می‌گذارد.
به نظر می‌رسد این اقدامات تنها راه‌حل مشکل ارتشی هستند که به دلیل ناکام ماندن اقدامات سیاسی در زمینه تصویب قوانین جدید، در جبران کمبود شدید نیرو با مشکلات بزرگی روبه‌رو است.
در نبود چنین قوانین شفاف و روشنی چه برای تمدید مدت سربازی و چه کاهش امتیازهای داده شده به یهودیان حریدی که از پیوستن به ارتش خودداری می‌کنند، ارتش رژیم صهیونیستی مجبور شد اقدامات فوق‌العاده‌ای همانند تمدید دوره خدمت نظامیان و افزایش مدت فراخوان نیروهای ذخیره را در پیش بگیرد.
به نوشته روزنامه «الاخبار» چاپ لبنان، با طولانی شدن مدت جنگ اختلافات داخلی رژیم صهیونیستی ماهیتی اجتماعی به خود می‌گیرد چراکه سربازان خسته از جنگ از گروه‌های غیرحریدی و خانواده‌های آنها احساس می‌کنند بار بیشتری را به دوش می‌کشند در حالی که سایر گروه‌ها از خدمت در ارتش معاف هستند.
بر اساس اطلاعات منتشر شده از تل‌آویو، در طول چند هفته گذشته استقبال سربازان ذخیره از فراخوان‌ها کاهش چشمگیری داشته و تعدادی از آنها آشکارا اعلام کردند در صورتی که فراخوان برای آنها صادر شود، هرگز به ارتش باز نخواهند گشت، چه بسا مهمترین دلایلی که آنها اعلام کردند فرسودگی جسمی و روحی ناشی از چندین ماه جنگ مستمر است، در حقیقت تعدادی از نیروهای ذخیره از آغاز جنگ بیش از ۵۰۰ روز در ارتش بودند و دیگر قادر به تحمل فشارهای بیشتری نیستند، ارتش رژیم صهیونیستی نیز از خطرات این پدیده آگاه است اما تا این لحظه نتوانسته راه‌حل‌های موثری را برای آن بیابد.
در حالی که برخی از این نیروهای ذخیره صراحتا دلیل امتناع خود از بازگشت به جنگ را ابراز کردند، فرار از خدمت با آوردن بهانه‌های غیرواقعی که با عنوان «نافرمانی نمادین» شناخته می‌شود هم پدیده‌ای است که به صورت روبه‌فزونی مشاهده می‌شود.
در این رابطه روزنامه عبری «هاآرتص» به نقل از یکی از افسران ذخیره نوشت: سربازها ترجیح می‌دهند بلیت‌های پرواز ارزانی بخرند تا ثابت کنند امکان حضور در ارتش را ندارند چراکه دیگر توان یا انگیزه‌ای برای شرکت در این جنگ را ندارند.
به این شکل سربازها به آوردن بهانه‌ای قانع‌کننده متوسل می‌شوند تا نشان دهند برنامه‌های شخصی دارند که لازمه آن حضور آنها در خارج از اراضی اشغالی است و آنها امکان پاسخ دادن به فراخوان‌ها را ندارند و این یکی از شیوه‌های متعدد ابتکاری برای فرار از خدمت با وجود هزینه آن است.
در رابطه با تبعات این پدیده بر اجرای موثر عملیات‌های نظامی، برخی منابع نظامی تاکید دارند که استقبال از فراخوان‌ها در برخی یگان‌ها تا ۵۰ درصد کاهش داشته و این به معنای این است که ارتش در رسیدن به سطوح نیروی مورد نیاز برای ورود به درگیری‌های بزرگ با مشکلاتی مواجه می‌شود به ویژه اگر اسرائیل تصمیم بگیرد دامنه درگیری در غزه را توسعه دهد.
کمبود سربازهای ذخیره برخی یگان‌ها را وادار می‌کند سربازهایی را از دیگر یگان‌ها قرض بگیرد، همزمان این نگرانی وجود دارد در صورتی که فراخوان‌های گسترده‌ای صادر شود، از بیشتر این سربازها خواسته شود به یگان‌های اصلی خود برگردند و این خلأهای بزرگی را در یگان‌ها ایجاد می‌کند. همین نارضایتی در خانواده‌های سربازها نیز وجود دارد آنها سعی می‌کنند مانع بازگشت فرزندان خود به ارتش شوند و یا اینکه آنها در خطوط پشتی جنگ که خطرات کمتری دارند، قرار داده شوند و این حاکی از تغییر چشمگیری در رویکردهای اجتماعی ساکنان اراضی اشغالی است که تا پیش از این حمایت لازم را از هر جنگی به عمل می‌آوردند.
در صورتی که رژیم صهیونیستی تهدیدهای خود را عملی کند، گسترش دامنه جنگ در غزه نیازمند بسیج فراگیر نیروهای انسانی خواهد بود و این در حالی است که اعتماد میان سربازها، حاکمیت و سران سیاسی از بین رفته و بدون حل ریشه‌ای این بحران، تحقق اهداف نظامی که اسرائیل چه در سطح عملیات‌های میدانی و چه در زمینه اعمال فشار بر حماس تا تسلیم شدن آن برای آنها برنامه‌ریزی کرده، دشوار خواهد بود.
با این حال آنچه گفته شد به معنای این نیست که بحران شدیدی که در خصوص جذب نیرو برای ارتش رژیم صهیونیستی وجود دارد، برای توقف جنگ یا تغییر اساسی روند آن کافی خواهد بود به ویژه که اتخاذ چنین تصمیمات بزرگی منوط به موازنه‌های سیاسی و امنیتی گسترده‌تری است که احتمالا در آنها به خواسته‌های سربازها یا اختلافات داخلی به زیان اهداف استراتژیک بزرگتر اسرائیل اولویتی داده نمی‌شود.
