سیر میتواند مردم را در کنار هم جمع کند و همچنین آنها را از هم دور کند. مشکلی که سیر دارد، این است که در آشپزخانه بوی خوبی دارد، اما وقتی از دهان بیرون میآید، ناخوشایند میشود. حتی پس از مسواک زدن، بوی نامطبوع و گوگردی سیر میتواند همچنان در نفس شما باقی بماند.
بارینگر و همکارش مانپریت کائور متوجه شدند با افزودن ماست به شیشه حاوی برشهای نازک سیر خام، گازهای گوگردی درون ظرف تا ۹۹ درصد کاهش پیدا کرد. حتی وقتی آنها از سیری استفاده کردند که در روغن سرخ شده بود، ماست همچنان ترکیبات بسیار بودار را تا ۹۴ درصد کاهش داد (تفاوت اندک در اثر، احتمالاً ناشی از این واقعیت است که سرخ کردن تاحدودی غلظت ترکیبات فرار تولیدکننده بو را کاهش میدهد).
پژوهشگران برای کشف علت اثربخشی ماست در رفع بوی سیر، اجزای آن را بهطور جداگانه روی سیر به کار بردند. هم چربی و هم پروتئین شیر در مقایسه با آب مواد فرار دارای بو را کاهش دادند.
یافتهها با نتایج پژوهش گذشته بارینگر همخوانی دارد که نشان میداد شیر پرچرب نسبت به شیر فاقد چربی در کاهش بوی سیر مؤثرتر است. بارینگر میگوید: «بیشتر درمورد اثربخشی پروتئین هیجانزده بودم، زیرا مصرفکنندگان از توصیه به خوردن مواد غذایی پرچرب استقبال نمیکنند. درحالحاضر مردم تمایل به خوردن پروتئین بیشتری دارند.»
وقتی پژوهشگران pH ماست را تغییر دادند (که میتواند بر پیوند پروتئینها با موارد فرار اثر داشته باشد) متوجه شدند ماست اسیدیتر در کاهش مواد فرار دارای بو در سیر خام و سرخشده بهتر عمل میکند. این امر نشان میدهد پروتئینهای موجود در ماست نقش مهمی در کاهش بوی سیر دارند.
پژوهش حاضر تأثیر ماست روی بوی واقعی سیر را در نفس افراد آزمایش نکرد. این امر نیاز به تأیید دارد، اما بارینگر میگوید: «در رابطه با سیب، همیشه گفتهایم که باید فوراً خورده شود. فرض بر این است که درمورد ماست هم همینطور باشد، یعنی بلافاصله پس از خوردن سیر ماست بخورید.»
